Skatalogowanych zabytków: 11364
Zarejestruj się
Miniatura Sochaczew
Zdjęcie Viola Czyżewska 2011
Miniatura SochaczewMiniatura SochaczewMiniatura SochaczewMiniatura SochaczewMiniatura Sochaczew

Użytkownicy współtworzący opis i dane obiektu

Rafał TerknerWaldemar PotulnyJarosław Bochyński

Sochaczew

Zamek książąt Mazowieckich w Sochaczewie

Województwo:mazowieckie
Powiat:sochaczewski
Gmina:Sochaczew (miejska)
Rodzaj obiektu:Zamek

Rejestr zabytków

Obiekt:ruiny zamku, nr rej.: 299/61 z 20.12.1961

Stan obecny

Ruiny. Do czasów dzisiejszych przetrwało zachodnie skrzydło z dużymi otworami okiennymi skierowanymi ku rzece. Zaś w skrzydle wschodnim pozostały jedynie szczątki wieży, przy której znajdował się wjazd na dziedziniec zamku. Dosyć czytelnie zachowała się również fosa, odcinająca zbocza wzgórza od reszty otoczenia.

Historia

Pozostałości po zamku książąt mazowieckich budziły zainteresowanie badaczy już w okresie międzywojennym. Przed II Wojną Światową ruiny warowni zostały uporządkowane. Od lat 50 tych trwają w obiekcie badania. Relikty warowni wznoszą się na skarpie wschodniego brzegu Bzury, na południe od miasta. To co dziś można obserwować to jednak pozostałości budowli nowożytnej, a nie średniowiecznej. Na wieki XII i XIII przypada czas funkcjonowania w tym miejscu grodu, w obrębie którego następnie staną murowany zamek. W 1355 roku Kazimierz Wielki nadał jeszcze drewniany obiekt we władanie Siemowita III.
Budowę murowaną warowni należy zatem przypisać książętom mazowieckim, którzy podjęli się tej inicjatywy w IV ćwierci XIV wieku, po najeździe Zygmunta Luksemburskiego. W 1467 roku miejscowe ziemie wraz z zamkiem weszły w skład Korony, a w budowli ulokowano siedzibę starościańską. Kolejni starostowie dokonywali przebudów zamku. Jednak jeszcze pod koniec XVI wieku założenie składało się z murowanego obwodu obronnego a zabudowania wewnętrzne pozostawały drewniane. Przed 1630 rokiem zamek uległ znacznej przebudowie z inicjatywy starosty sochaczewskiego S. Radziejowskiego. Warownia nabrała form późno średniowiecznej, regularnej rezydencji. Zamek został znacznie zniszczony przez Szwedów w XVII wieku. Po wojnach szwedzkich warownia została odbudowana i przetrwała do 1790 roku kiedy to starosta K. Walewski postanowił zamek rozebrać i postawić w tym miejscy zupełnie nową budowlę. Właśnie relikty tego budynku dziś są fragmentarycznie zachowane. Na początku XIX wieku stały jeszcze pozostałości ośmiobocznej wieży pochodzącej z końca średniowiecza lub z XVII wieku. Obecny stan badań nie umożliwia pełnej rekonstrukcji kolejnych przekształceń przestrzennych warowni.

W późnym średniowieczu warownia była regularnym, trapezoidalnym założeniem z murowanym obwodem zewnętrznym oraz dwiema wieżami ? wschodnią prostokątną oraz północną, wykonanymi z cegły. Zabudowania wewnętrzne wykonane były z drewna. Najprawdopodobniej osunięcie się skarpy na której posadowiony był zamek było powodem wzniesienia renesansowej rezydencji przez S. Radziejowskiego. Ta budowla również nie dotrwała do naszych czasów. Częściowo rozebrana pod budowę nowego obiektu, którego pozostałości zachowane są do dziś.

Komentarze

Aby skomentować obiekt, zaloguj się. Jeżeli nie masz jeszcze konta w serwisie, zarejestruj się.

Ten obiekt nie został jeszcze skomentowany.