Skatalogowanych zabytków: 11372
Zarejestruj się
Miniatura Sinołęka
2008, zdjęcie Mariusz Mysiakowski
Miniatura Sinołęka

Użytkownicy współtworzący opis i dane obiektu

Michał JakobielskiMariusz MysiakowskiMichał Roguski

Sinołęka

Województwo:mazowieckie
Powiat:miński
Gmina:Kałuszyn
Rodzaj obiektu:Pałac

Rejestr zabytków

Obiekt:pałac, nr rej.: A-453 z 21.10.1996

Stan obecny

Dom w dobrym stanie. Resztki parku. Obiekt dostępny z zewnątrz: prywatne przedsiębiorstwo sadownicze.

Historia

Pałac został wybudowany w roku 1910 na polecenie dr. med. Władysława Filewicza i jego żony Marii z Buczyńskich. Projekt został przygotowany przez Józefa Gałęzowskiego i był głośno komentowany w polskim środowisku architektonicznym. Wystawiany między innymi w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknym w Warszawie w latach 1911-12 oraz reprodukowany w krakowskim ?Architekcie? w 1911 roku. W latach 90 tych mieściły się w nim biura i pracownie Sadowniczego Zakładu Doświadczalnego oraz mieszkania prywatne.

Opis

Pałac murowany z cegły i otynkowany, posadowiony na wydłużonym planie, o nieregularnej bryle, podmurówka wykonana została z kamienia polnego. Częściowo piętrowy, częściowo parterowy, z mieszkalnym poddaszem. Dachy czterospadowe kryte dachówką ceramiczną. W połaci dachowej facjatki kryte daszkami pulpitowymi. Facjatka nad skrzydłem bocznym kryta daszkiem trójspadowym. Nad okrągłą wieżą dach szpiczasty kryty dachówką ceramiczną. Do piętrowego korpusu głównego dostawiono dwa parterowe, skrajne, obustronne skrzydła flankujące otwarty taras i od frontu wsparte na arkadach. Na elewacji frontowej części piętrowej umieszczono półowalny występ przepruty porte- fenetre?ami, dźwigający taras na wysokości piętra. Na elewacji ogrodowej lewe skrzydło boczne zostało poprzedzone czterokolumnowym portykiem toskańskim. Przy prawym skrzydle bocznym zakomponowany okrągłą, dwukondygnacyjną wieżę wieńczoną szpiczastym dachem. W partii parteru umieszczono w niej otwór wejściowy o półokrągłym zamknięciu. Pomiędzy skrzydłami bocznymi na elewacji korpusu znajdują się trzy przeszklone otwory wejściowe na otwarty taras, skomponowane w motywie serliany. Oddzielone od siebie parą kolumn toskańskich, ponad środkowym otworem umieszczono półokrągłą niszę. Na elewacji bocznej umieszczono piętrowy ryzalit o trójbocznym zamknięciu. Układ pomieszczeń został gruntownie przekształcony. Całość skomponowana w stylu dworkowym.

Park

Pozostałości po parku krajobrazowym.

Komentarze

Aby skomentować obiekt, zaloguj się. Jeżeli nie masz jeszcze konta w serwisie, zarejestruj się.

Ten obiekt nie został jeszcze skomentowany.