Patrykozy

Stan obecny

Własność prywatna - okresowo dostępny (trzeba zadzwonić).

Historia

Pałac został wybudowany na początku lat 40 tych XIX wieku na zlecenia generała Teodora Szydłowskiego. Projekt do pałacu sporządził architekt Franciszek Jaszczołd. Architektura pałacu zaskakuje urozmaiconą i malowniczą kompozycją. Niewykluczone, że architekt był pod wpływem twórczości Adama Idźkowskiego, gdyż tylko w jego sztuce pałac znajduje jakieś odpowiedniki. Oprócz tego jest on na ziemiach polskich ewenementem. Po śmierci fundatora majątek przeszedł w posiadanie jego bratanka Antoniego. W roku 1871 pałac zostaje nabyty przez Rajmunda Skarżyńskiego. W latach późniejszych majątek wielokrotnie zmieniał właścicieli. Po zakończeniu II Wojny Światowej spadkobiercy przedwojennych właścicieli sprzedali część majątku gminie z przeznaczeniem na szkołę. Pozostałą część nabył miejscowy rolnik. Taki stan majątkowy utrzymał się przez cały okres PRL-u. Dopiero na początku lat 90 tych podjęto inicjatywę renowacji zdewastowanego pałacu. W 1993 pałac stał się własnością Joanny i Adama Gesslerów, jednak tak wyczekiwane prace remontowe za ich \\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\"panowania\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\" się nie rozpoczęły. Brak jakiegokolwiek zabezpieczenia doprowadził w maju 200o roku do katastrofy budowlanej. Runęła wieża uszkadzając także dużą część ściany frontowej. W 2003 od Gesslerów pałac odkupił Maurycy Zając. Dla zrujnowanego budynku był to moment zwrotny. W chwili obecnej (2012) wrócił już do dawnej świetności. Obecny właściciel, jeśli tylko jest obecny, udostępnia teren parku dla zwiedzających. Można się od niego dowiedzieć o historii pałacu oraz jego odbudowie. Zapytany czy gdyby wiedział, co go czeka podczas remontu, podjąłby się tego jeszcze raz, bez namysłu odpowiada - nigdy w życiu.

Opis

Pałac murowany z cegły i otynkowany, posadowiony na planie odcinka koła, o nieregularnej bryle. Część południowa wybrzuszona, część północna wklęsła w wejściem głównym na osi. Do korpusu głównego od wschodu przylega dwukondygnacyjna część posadowiona na planie kwadratu, od zachodu dostawiono trzy kondygnacyjną, czworoboczną o ściętych narożach wieżę, mieszcząca klatkę schodową, od południa do korpusu dostawiono parterową, okrągłą basztę. O malowniczości pałacu stanowił nie tylko nader urozmaicony plan i bryła ale również wystrój elewacji skomponowany przy pomocy takich elementów jak: szczyty i półszczyty ze sterczynami i pinaklami, lizeny z płycinami zamkniętymi łukiem trójlistnym, otwory okienne zamknięte łukiem ostrym lub łukiem w ośli grzbiet, spiczasty daszek przekrywający okrągłą basztę. Od południa elewację wyposażono w dwukondygnacyjną galerią. W wysokim parterze została ona przeszklona i pełniła funkcję oranżerii, w piętrze była otwarta rzędem ostrołukowych okien. Otwory okienne wyposażone zostały w dekorację maswerkową. Wnętrza skomponowane w duchu klasycystycznym i neogotyckim Zachowały się neogotyckie kominki i resztki dekoracji sztukatorskiej między innymi rozety sufitowe i gzymsy. Wystrój okrągłej salo w wysokim parterze okrągłej baszty skomponowany za pomocą cieniutkich kolumienek, ślepej dekoracji maswerkowej, sklepieniem stalaktytowym. Zachowała się ponadto żeliwna, kręcona klatka schodowa w wieży oraz stolarka okienna i drzwiowa. Całość skomponowana w duchu neogotyku.

Park

Park.

Inne

Domek dozorcy i dawna kuchnia z poł. XIX w. Rotunda w stylu mauretańskim z XIX w.