Nadułki

Historia

Dwór w swoim obecnym kształcie, to znaczy złożony z dwóch części, został wybudowany w ostatnich latach XIX wieku. Posiadłość znana od XV wieku w wieku XIX należała do Zawidzkich by pod jego koniec przejść w posiadanie Góreckich. W 1895 roku dobra odziedziczyła Lucyna z Góreckich zamężna z Adamem Kosińskim. Ich córka zamężna ze Stefanem Gorskim odziedziczyła majątek a ten wykupił go od swojej żony w 1918 roku. Pozostał jego właścicielem aż do 1940 roku. Po zakończeniu II Wojny Światowej we dworze ulokowała się szkoła podstawowa, która mieściła się w nim jeszcze w latach 90 tych XX wieku.

Opis

Część starsza została wzniesiona w XVII wieku i przebudowana w XIX wieku na modłę nieregularnej, neorenesansowej willi wraz z budową nowej, klasycystycznej, regularnej i znacznie węższej części. Elewacja frontowa, 9 osiowa została wyposażona w 3 osiową wystawkę z loggią w formie serliany. Loggia podtrzymywana jest przez parę drewnianych, doryckich kolumienek. Nad głównym wejściem umieszczonym centralnie znajduje się żeliwny, przeszklony daszek wsparty na dekoracyjnych konsolach. Na elewacji tylnej umieszczono na osi szeroki ryzalit mieszczący ogród zimowy. Wystrój elewacji ogranicza się do boniowania pasowego w partii piętra oraz opasek okiennych z kluczami w zwieńczeniach. Układ wnętrz dwutraktowy z sienią i ogrodem zimowym na osi.

Park

Pozostałości parku założonego w III ćw. XIX wieku dla Zawidzkich i przekomponowanego w 1899 roku przez znanego planistę, ogrodnika Tadeusza Chrząńskiego.