Kobylin

Stan obecny

Obecnie w pałacu mieści się hotel i restauracja.

Historia

Pałac został wybudowany w II połowie XIX wieku. Miejscowy majątek jeszcze zanim powstał pałac ale również już po jego wybudowaniu wielokrotnie zmieniał swoich właścicieli. Ostatnim właścicielem przed rozpoczęciem II Wojny Światowej była Luciana Frassati- Gawrońska, która nabyła miejscowy majątek od Jerzego Lucjana Wickenhagena. Już w 1939 roku pałac został zarekwirowany przez okupantów niemieckich i przeznaczony na siedzibę Kreishauptmanna powiatu grójeckiego Wernera Zimmermanna. W roku 1940 z inicjatywy nowego gospodarza pałac gruntownie przekształcono we wnętrzach nadając im bardziej faszystowski charakter. Zamontowano między innymi nowe kominki z monogramem WZ oraz datą 1940. Dodatkowo pałac został wyposażony w kryty basen, nowe ujęcie wody oraz nowe ogrodzenie dekorowane znakami zodiaku. Po zakończeniu II Wojny Światowej pałac odbył gruntowny remont polegający między innymi na podwyższeniu parterowego korpusu o jedno piętro. Ogołocono również elewacje z detalu architektonicznego. W latach 90 tych XX wieku pałac pełnił funkcję internatu Zespołu Szkół Zawodowych w Grójcu.

Opis

Pałac murowany z cegły i otynkowany, posadowiony na planie wydłużonego prostokąta, o regularnej bryle, z czworoboczną, trzy kondygnacyjną wieżą umieszczoną u prawego boku oraz prostokątną, parterową przybudówką umieszczoną u lewego boku. Podpiwniczony, piętrowy, z poddaszem przekrytym dachem dwuspadowym o szeroko wysuniętych poza lico ściany okapach. Elewacja frontowa 7 osiowa z dwoma dwuosiowymi skrajnymi, znacznie wysuniętymi poza lico elewacji ryzalitami, wieńczonymi trójkątnymi szczytami. Ryzality obramione w partii parteru pilastrami toskańskimi, w partii piętra płaskimi lizenami. Jedyny detal architektoniczny w chwili obecnej to płaskie opaski okienne. Na osi głównej umieszczono parterową, trójboczną sionkę mieszczącą wejście główne do budynku. Wieża przekryta daszkiem stożkowym z iglicą. Na elewacji ogrodowej umieszczono otwarty taras. Układ wnętrz dwutraktowy, częściowo przekształcony. Całość skomponowana w duchu neorenesansu.

Park

Pozostałości po parku krajobrazowym.