Grodzisk Mazowiecki

Stan obecny

Po generalnym remoncie w Dworku Skarbków mieści się siedziba Państwowej Szkoły Muzycznej I stopnia im. Tadeusza Bairda w Grodzisku Mazowieckim.

Historia

Dwór powstał w II połowie XVIII wieku na zlecenie rodziny Mokronoskich. Nie jest znany projektant budowli, znamy natomiast jeden z projektów z roku 1862, który został odrzucony autorstwa Charlesa Pierra Coustou. Fakt sporządzenia dekoracji malarskiej we dworze przez Jana Bogumiła Plerscha w 1782 roku świadczy o jego istnieniu w tym czasie. Po fundatorach siedziby jej właściciele aż do II Wojny Światowej zmieniali się wielokrotnie. Ostatnim prywatnym właścicielem była rodzina Smoleńskich, która weszła w posiadanie majątku w 1920 roku. Majątek został wywłaszczony przez skarb państwa dopiero w 1953 roku. W początkowym okresie mieścił dyrekcję okręgowego szkolnictwa zawodowego. Później po remoncie przeprowadzonym między 53 a 56 rokiem od 1961 roku był siedzibą muzeum regionalnego PTTK. W latach 90 -tych pozostał bez gospodarza i popadł w dewastację.
W latach 90. Budynek zakupił prywatny inwestor z zamiarem otwarcia restauracji. Na zamiarze się skończyło, dworek niszczał, przez przeciekający dach na zabytkowe polichromie lała się woda. Gmina w procesie sądowym odebrała zabytek. Po kilku latach intensywnej renowacji przywrócono mu dawną świetność. Odrestaurowane polichromie cieszą oczy. Podczas prac restaurator mówił, że dotyka pociągnięć pędzla samego Bogumiła Plerscha, gdyż polichromie były do tej pory tylko raz odnawiane.
W dworku hrabiów Mokronowskich, potem Skarbków mieści się Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia im. Tadeusza Bairda. Niewielki ogród otaczający dworek zawiera elementy barokowe, takie jak parter haftowy z bukszpanu na nawierzchni żwirowej, klomby z charakterystycznymi obwódkami i wypełnieniami roślinnymi. Ogród w swoim charakterze nawiązuje do ogrodów wiejskich rezydencji. Znajduje się w nim miejsce przeznaczone na koncerty letnie.

Opis

Dwór murowany z cegły i otynkowany, podpiwniczony, parterowy z mieszkalnym poddaszem przekrytym czterospadowym dachem naczółkiem od północy o połaciach pobitych gontem oraz nieregularnie rozmieszczonymi lukarnami. Taka sama nieregularność dotyczy rozmieszczenia okien na elewacji frontowej. Dwór posadowiony na planie prostokąta z dostawioną prostopadle szerszą częścią i przylegającym do niej alkierzykiem przekrytym dachem łamanym z dymnikami. Na elewacji frontowej parterowy ryzalit mieszczący główne wejście zwieńczony trójkątnym szczytem. Całość utrzymana w duchu baroku i klasycyzmu. Wystrój elewacji skomponowany za pomocą pilastrów, opasek okiennych, boniowania narożnego w ryzalicie elewacji frontowej i ryzalitu bocznego. Układ wnętrz pierwotnie dwutraktowy, obecnie przekształcony. Na osi ośmioboczny westybul z wczesnoklasycystyczną arabeskowo- groteskową polichromią. We wnętrzach barokowo- klasycystyczne kominki.

Park

Pozostałości po parku krajobrazowym.

Inne

Zdjęcie archiwalne z 1977 roku - K. Guttmejer