Bardo

Historia

W Bardzie istniały dwa zamki. Pierwszy ulokowany był na miejscu wczesnośredniowiecznego grodu. Zamek o obwarowaniach drewniano- ziemnych został w roku 1299 sprzedany przez wójta Ziębic i Ząbkowic Hermana Reichenbacha cystersom z pobliskiego Kamieńca Ząbkowickiego. Cystersi użytkowali zamek do końca XVI wieku w charakterze folwarku. Drugi zamek powstał na surowym korzeniu na stoku Góry Kalwarii. Za inicjatora budowy przyjmuje się syna księcia Bolka I Bernarda lub jego młodszego brata księcia Bolka II ziębickiego.
Zamek został zniszczony w trakcie wojen husyckich i nigdy nie został odbudowany. W trakcie badań prowadzonych na przestrzeni XIX wieku ustalono wygląd zamku. Zamek właściwy zwany górnym miał kształt owalu, podzamcze umiejscowione na południe miało kształt trójkąta z zaokrąglonymi narożami. Nieregularna bryła zamku górnego otoczona była murami grubości dwóch metrów.
We wschodniej części dziedzińca umieszczono wolnostojącą, obszerną wieżę służącą do ostatniej obrony (bergfried). Na północny zachód od wieży, do murów obwodowych przylepione były trzy budynki mieszkalno gospodarcze, z których jeden o grubszych murach mógł być również wieżą obronną. Zarysów murów dwóch pozostałych budynków nie udało się ustalić, gdyż ich fundamenty zsunęły się po stoku wzgórza. Funkcją podzamcza był prawdopodobnie plac budowy i magazyn kamienia używanego do budowy zamku właściwego. Po zakończeniu prac konserwatorskich mury zamku zostały zabezpieczone w formie trwałej ruiny i uczytelniono ich zarys.

Inne

2 oficyny.