Głębowice

Stan obecny

Daleko posunięta ruina.

Historia

Pierwszy dwór został wzniesiony na początku XVI wieku przez rodzinę Gierałtowskich. Miał charakter obronny i posiadał fortyfikacje ziemne oraz fosę. Pozostałości tego dworu stanowią wschodnią część obecnego pałacu. Rozbudowa dworu na renesansową rezydencję pałacową nastąpiła w XVII wieku z inicjatywy Jana Pisarzowskiego. Kolejna rozbudowa rezydencji, tym razem w stylu barokowym, miała miejsce w 1773 roku, za czasów Adama Pisarzowskiego. W 1826 roku pałac przechodzi w ręce rodziny Duninów, w rękach której pozostaje do roku 1945. W czasie wojny w pałacu mieściła się szkoła rolnicza i letnisko dla Hitlerjugend. Pałac wówczas został obrabowany. Po wojnie pałac został zagospodarowany przez PGR a później przez Ośrodek Hodowli Zarodowej w Osieku. W 1969 roku w pałacu wybuchł pożar, podczas którego spłonął dach i pierwsze piętro budynku. Od tego czasu pałac pozostaje w ruinie.

Opis

Budynek renesansowo-barokowy na planie prostokąta, częściowo podpiwniczony. Od strony południowej dwa ryzality w formie alkierzy. Okna w dolnej kondygnacji renesansowe, w górnej barokowe. Nad wejściem do pałacu zachowany herb Duninów \\\"Łabędź\\\".

Park

Pozostałości parku angielskiego.

Inne

Zachowane fragmenty fosy i platformy tarasowej.