Płakowice

Stan obecny

Pałac należy do Chrześcijańskiego Ośrodka Kościoła Baptystów \"Elin\", obecnie remontowany.

http://plakowice.com.az.pl/

W przypałacowym folwarku \\\"gościliśmy\\\" w latach 50-tych grupę 1000 dzieci .... http://wroclaw.wyborcza.pl/wroclaw/1,35771,14836716,Mieszkaly_u_nas_koreanskie_dzieci__Wszyscy_o_tym_milczeli.html

Historia

Powstały najprawdopodobniej w miejscu dworu z 2 poł.XIV w. pałac w Płakowicach należy do największych renesansowych założeń architektonicznych na Śląsku. Budowa rozpoczęła się w 1550 roku dla Rampolda von Talkenberga, prawdopodobnie wg planów Franciszka Parra. Budowa trwała do 1563r. Przebudowy wykonane w XVIII i XIX w. dotyczyły tylko wnętrz. W czasie wojen napoleońskich zamek został znacznie zniszczony. Ostatnim prywatnym właścicielem był August Ludwig von Nostitz-Rieneck, od którego zamek odkupiła w 1824r. rejencja legnicka celem przeznaczenia budynku na szpital psychiatryczny. Szpital ten funkcjonował do 1945r. W 1967 r. zamek został częściowo odrestaurowany, a od 1992r. znajduje się w rękach Chrześcijańskiego Ośrodka "Elin" Kościoła Baptystów i przechodzi gruntowny remont.

Opis

Renesansowy pałac z 1550r. Budowla ta posiada trzy skrzydła okalające wewnętrzny dziedziniec, od czwartej strony zamknięty murem kurtynowym. Pałac nakryty jest dachem dwuspadowym, posiada trzy kondygnacje mieszkalne i 4 alkierze basztowe. Elewacje artykułowane są prostym podziałem i rytmem otworów okiennych, od strony dziedzińca ożywione są krużgankami, których arkady wsparte są na kolumnach jońskich. W narożnikach dziedzińca znajdują się schody. Na dziedziniec prowadzi zachowana brama wjazdowa z portalem, przed którym znajduje się kamienny most przerzucony przez fosę obronną, obecnie zasypaną ziemią. Portal ma bogatą dekorację rzeźbiarską, zawiera m.i. osiem kartuszy herbowych. W lewym narożniku portalu znajduje się medalion z podobizną fundatora, w prawym jego żony w czepku z brokatu. Powyżej umieszczono dwie wstęgi z inskrypcjami. Okna pałacu posiadają w większości ozdobne opaski z płaskorzeźbami liści laurowych. Również szczyty wieńczące skrzydła pałacu mają dekorację rzeźbiarską w formie powtarzających się gzymsów. Zachowały się również częściowo renesansowe zdobienia fasad, obecnie otynkowanych z boniowanymi narożami. Fragmentarycznie zachowała się do dziś renesansowa polichromia floralna.


tekst: Redaktor Druga Połowa 2011