Mosina

Stan obecny

Własność prywatna. Dwór jest w złym stanie, nie użytkowany popada w ruinę.

Historia

Mosina to miejscowość o średniowiecznej genezie. Pod koniec XIII w. istniał tu zamek myśliwski margrabiego, zaś w wieku XVI Jan Kostrzyński wybudował dwór myśliwski, z którego użytkowania, ze względu na bardzo zły stan techniczny, zrezygnowano w roku 1685 podejmując decyzję o wybudowaniu nowej rezydencji. Powstał wtedy ?mały domek myśliwski? przy założeniu folwarcznym. Majątek ów był w tym czasie dożywotnią własnością kapitana Ludwika Loewe vel Laue z Mironic. W miejsce dworku, w roku 1780, wzniesiono klasycystyczny budynek dworu, który był użytkowany jako siedziba Nadleśnictwa. Budynek był przebudowywany XIX i na początku XX w.
W latach 1945 ? 1975 we dworze mieściła się siedziba Nadleśnictwa Mosina. W latach 80-tych do elewacji bocznej dostawiono budynek dla pracowników Nadleśnictwa. Pod koniec lat 90-tych prywatny właściciel budynku rozpoczął remont, którego celem miała być adaptacja dworu na cele ośrodka rehabilitacyjnego. Zbito tynki zewnętrzne i wewnętrzne lecz prace zostały przerwane. Obecnie nie użytkowany dwór popada w ruinę.

Opis

Dwór został założony na niewielkim wyniesieniu terenu, w obrębie dawnego założenia folwarcznego. Zbudowany na planie prostokąta, częściowo podpiwniczony, parterowy, nakryty wysokim dachem naczółkowym. Siedmioosiowa elewacja frontowa została zakomponowana symetrycznie z wejściem głównym w osi centralnej. Wejście poprzedza, dziś zachowany fragmentarycznie, kolumnowy ganek. Otwory okienne były ujęte dekoracyjnymi opaskami, a narożniki akcentowane boniowaniem. Elewacja boczna (południowa) aktualnie dwuosiowa z zamurowanymi otworami okiennymi. Elewacja przeciwległa (północna), wskutek rozbudowy dworu jest nieczytelna. W piwnicy stropy ceramiczne, kolebkowe. W pomieszczeniach parteru znajduje się strop drewniany z deskowym pułapem. Zachowały się posadzki ? w piwnicy ceglana, w parterze drewniana, deskowa oraz ceramiczna z ośmiokątnych płytek o zróżnicowanej kolorystyce. Zachowała się też oryginalna więźba dachowa drewniana, krokwiowo-jętkowa. Z historycznego wystroju i wyposażenia ocalał kominek oraz fragmenty dekoracji sztukatorskiej.

Park

Niewielki park dworski zachowany w stanie szczątkowym.

Inne

Kościół szachulcowy (o konstrukcji ryglowej) z 1780 r.

tekst: koci pazurek 2010