Owiesno

Stan obecny

Budowla w dobrym stanie przetrwała 2 WŚ . Ostatnim niemieckim panem na zamku był hrabia Adolf Seidlitz Sandreczki ur. 3.9.1896 r. w Bielawie, major Wehrmachtu, zginął 2.5.1945 we Wrocławiu - w obronie "Festung Breslau" . Później zadziałała zapewne zasada "sprawiedliwości dziejowej" - zginął niedobry Jaśnie Pan ... to musi zginąć również jego rezydencja ...... Po wojnie - stacjonowała tu armia sowiecka, a później miała tu filię legnicka NKWD i kółko rolnicze, a od lat 50-tych pozbawiony elementarnej opieki zespół popada w ruinę ... Zawaliły się dachy , stropy , ośmioboczna wieża . Wiele elementów wywieziono , skradziono .. Kamienna studnia zamkowa pojechała do Lewina Kłodzkiego ..

Aktualnie od 2001r. obiekt pod opieką Fundacji "Zamek Chudów" . Brama zespołu - odnowiona .. Zamek , Oficyna , dom ogrodnika , park i obszerny folwark wołają o pomstę .....

Historia

Nizinny zamek był przedmiotem szczegółowych badań. Wiedzę na jego temat usystematyzowało studium J. Eysymontta. Istnieje hipoteza, że przed przedmiotowym obiektem istniała na skraju wsi inna budowla obronna wiązana z zakonem templariuszy. Zamek datowany jest na początek XIV wieku, czas kiedy miejscowe dobra należały do rodu Pogorzelów (von Pogarell). Z tego samego rodu wywodził się słynny biskup wrocławski Przecław. Taki stan rzeczy utrzymywał się aż do początku XVII wieku. Do roku 1679 zamek pełnił funkcję rezydencji hrabiego Augusta z Legnicy- stryja ostatniego z Piastów Jerzego Wilhelma brzeskiego. W roku 1797 majątek przeszedł w posiadanie rodziny von Seidlitzów, którzy mieszkali w nim aż do II Wojny Światowej. Zamek był wielokrotnie przebudowywany między innymi w I połowie XVII wieku, w połowie następnego stulecia oraz w latach 1879-1885.
Zamek w latach 50 tych prezentował o wiele lepszą kondycję niż obecnie. Budynki pokryte były dachami, wysmukłą wieżę wieńczył barokowy hełm. Zamek popadł w ruinę dopiero w latach 60 tych XX wieku.

Opis

Czytelne ruiny wznoszą się na niewielkim wzniesieniu, wśród nawodnionych terenów równinnych, co niegdyś wzmacniało jego obronność. Pierwotne założenie posadowione było na planie zbliżonym do koła o średnicy około 30 m. W linii kamiennych murów obwodowych posadowiona była wieża. Brama wjazdowa mogły być albo na północy albo na południu. Niewielki dziedziniec otoczony był domami i zabudową gospodarczą. Dokładne rozplanowanie tej fazy zamku nie jest znane. Założenie otoczone było nawodnioną fosą. Nowożytne przebudowy zatarły średniowieczny charakter zamku. Wieża została znacznie rozbudowana. U doły cylindryczna, w górnej partii ośmioboczna, rozbudowana została jeszcze pod koniec XIX wieku. Zawaliła się po II Wojny Światowej. Nowe budynki posadowione były wewnątrz obwodu murów i stworzyły nowy, trapezoidalny układ dziedzińca.

Park

Park z 1 poł. XVIII w.

Inne

W Rejestrze Zabytków :
- zespół zamkowy :
- zamek, 1 cw. XVII, XVIII, XIX, nr rej.: A/4474/461 z 6.06.1957 (wypis z ksiegi rej.)
- oficyna, 1749, 1880, nr rej.: A/4476/984/WŁ z 22.02.1984
- brama przejazdowa, 1740, nr rej.: A/4475/983/WŁ z 22.02.1984
- park, 1 poł. XVIII, nr rej.: A/4477/757/WŁ z 28.11.1984