Olbrachtów

Stan obecny

Pałac nie istnieje. Mniej więcej przed dawnym budynkiem stoi dom jednorodzinny. Możliwe, że fundamenty wciąż są pod ziemią.

Historia

Wspomnienia pani, która przybyła do Olbrachtowa zaraz po wojnie:
Pałac był w stanie idealnym kiedy przybyli do wsi. Meble, obrazy, kominki i piece zachwycały. Dookoła był zadbany folwark, spichlerze, stodoły i domek stróża.
- Ludzie myśląc, że są tu na chwilę rozkradali majątek . Obrazy, filiżanki i piece wciąż zdobią domy mieszkańców.
- Budynek służył jako miejsce rekreacji. Ludzie opalali się na dużym tarasie, skąd był także ozdobny mostek do parku, a dzieci bawiły się w pomieszczeniach.
- W kuchni były piękne kafelki, a profilowane schody z dębu korkowego zachwycały.
Ale oprócz rekreacji był również wandalizm. Jak nie było już pieców, które były demontowane to dzieci bawiły się w kominach, gdzie można było znaleźć kawałki porcelany. Zrywano parkiety i wycinano belki ze stropu na opał, co spowodowało zawalenie dachu.
W międzyczasie jak pałac obracał się w ruinę przyjechał członek rodziny ostatniego przedwojennego właściciela.
Ten właśnie pan przyjechał w ciekawej sprawie. Szukał dokumentów lub zdjęć związanych z pałacem i swoją rodziną.
Ruina pełniła rolę placu zabaw dla dzieci z pobliskiej szkoły co stanowiło zagrożenie.
Pałac był w tak fatalnym stanie, że podjęto decyzję (na szczeblu wojewódzkim) o jego rozbiórce. W latach 60 został zrównany z ziemią.

Opis

Dwupiętrowy, otynkowany z czterech stron budynek z wysoką piwnicą. Ówczesny wygląd uzyskał na przełomie XVII i XVIII wieku. Ściany z gzymsami działowym i koronującym, na narożnikach boniowanie. Okna z obramieniami uszakowymi. Główny portal z kartuszem herbowym, kolumnami korynckimi i ozdobnym zadaszeniem, dach czterospadowy, murowana, ośmioboczna wieża zegarowa od frontu na dachu. Wieża na dachu z otwartą latarnią zwieńczona hełmem. Na szczycie wieży iglica z różą wiatrów w kształcie koguta.
Na wschodniej ścianie tabliczka z napisem "Die von der Dame 1551" i herb.
Od strony ogrodu pałac był rozbudowywany w XIX wieku, wtedy dodano również "Renovatum 1889"-"Restaurowany w 1889".
Wewnątrz na parterze, jak i na piętrze oryginalny układ pomieszczeń zachowany w bardzo dużym stopniu. W północno-wschodnim rogu, pokój na parterze posiadał piękny sufit z XVII wieku (1660 r.) ze sztukaterią. W południowo-wschodnim rogu kuchnia z krzyżowym sklepieniem. Najprawdopodobniej najstarsza część budynku. Schody na planie półkola z profilowanego dębu korkowego. Dalsze pokoje z prostymi stiukami.

Park

Park z XVIII w.

Inne

Folwark w części jest użytkowany, a kilka budynków zostało rozebranych lub się zawaliło.