Dybów

Stan obecny

Własność prywatna.

Historia

Historia Dybowa związana jest z klasztorem augustynianów z Żagania, którzy zarządzali majątkiem dybowskim od XIII do XIX w. Po 1810 r. przechodzi on w ręce prywatnych właścicieli. Są nimi m.in. rodziny von Kleist, Wittig, von Schneider, Eckardt i in. Nie jest niestety znana data powstania dworu, nazwisko fundatora bądź architekta. Jednorodny stylowo budynek pozwala uznać, iż założenie powstało w okresie baroku. Ostatnimi właścicielami przed II w. ś. była rodzina Gemeinert. Po 1945 r. pałac należał do PGR-u, a wnętrza zaadaptowano do potrzeb mieszkalnych. Obecnie jest własnością prywatną i prowadzone są w nim prace renowacyjne.

Opis

Dwór zbudowany na planie prostokąta, dwukondygnacyjny, podpiwniczony, z użytkowym poddaszem nakrytym wysokim czterospadowym dachem z doświetlającymi pomieszczenia poddasza powiekami. Na osi kalenicy umieszczono wieżyczkę. Od strony południowej (frontowej) budynku okazały dziedziniec, zaś od strony północnej ogród. Elewacja frontowa dziewięcioosiowa z pseudoryzalitem umieszczonym na odcinku środkowych trzech osi. W centralnej części pseudoryzalitu, w przyziemiu, wejście do budynku podkreślone zostało dekoracyjnym portalem. Otwór drzwiowy zamknięty półkoliście, flankowany podwójnymi pilastrami dźwigającymi balkon. Do wejścia prowadzą schody wsparte na filarach tworzących arkady. Elewacja tylna rozplanowana analogicznie, lecz bez ryzalitu i portalu. Do elewacji bocznej ? wschodniej, na wysokości piętra dołączony balkon. Okna prostokątne, części pseudoryzalitu zwieńczone łukiem. Elewacje horyzontalnie podkreślone rustykalnym cokołem, nad którym umieszczono szeroki pas zdobiony meandrami, oraz profilowanym gzymsem koronującym. Na elewacjach bocznych dodatkowo gzyms międzykondygnacyjny. Podział pionowy elewacji to boniowane lizeny umieszczone pomiędzy pasami okien oraz w narożach dworu.

Park

Pozostałość założenia parkowego.

Inne

Częściowo zachowane zabudowania folwarczne.

tekst: koci pazurek 2010