Długie Dolne

Stan obecny

Własność prywatna.

Historia

Barokowy pałac wzniesiony w Długim Dolnym w latach 1730 ? 1740 przez Balthazara Friedricha von Lüttwitz wg projektu Martina Frantza. W 1818 r. własność majątku przeszła w ręce rodziny von Kottwitz i pozostała w nich do 1945 r. W tym czasie pałac przeszedł trzy przebudowy. W 1845 r. wymieniono pokrycie dachu, w 1872 dostawiono ryzalit od strony zachodniej, a w 1909 r. wyremontowano wieżyczkę. Po II w.ś. pałac przeszedł na własność Skarbu Państwa i był zarządzany przez PGR, następnie przez Agencję własności Rolnej SP. Obecnie w rękach właściciela prywatnego.

Opis

Pałac założony na planie prostokąta z dobudówką od strony zachodniej. Budynek dwukondygnacyjny, wysoko podpiwniczony, z użytkowym poddaszem, przykryty dachem mansardowym z lukarnami i powiekami w dolnej połaci. Główne wejście umieszczone centralnie w elewacji południowo ? wschodniej zostało ozdobione portalem z trójkątnymi filarkami podtrzymującymi balkon. Otwór drzwi zamknięty łukiem i obwiedziony profilowaną opaską przechodzącą w archiwoltę. Trzy środkowe osie fasady zwieńczone wystawką z trzema oknami, umieszczoną w połaci dachu. Wystawka została przykryta czterospadowym daszkiem, w którym umieszczono zegar, przechodzącym w wieżyczkę z latarnią i baniastym hełmem. Elewacja frontowa podzielona pilastrami. Otwory okienne prostokątne ujęte w profilowane opaski. Pomiędzy kondygnacjami profilowane płyciny. Do wejścia wiodą czternastostopniowe schody o dwóch biegach. Elewacja ogrodowa prostsza pod względem zdobień. Do wejścia ? prostych prostokątnych drzwi ? prowadzą jednobiegowe schody. Trzy środkowe osie elewacji zostały zwieńczone wystawką w połaci dachu. Elewacja boczna (północno-wschodnia) ozdobiona sześcioma pilastrami.
Do drugiej elewacji bocznej (południowo- zachodniej) przylega dobudówka przykryta dachem dwuspadowym. Z tej samej strony umieszczono taras wsparty na filarach połączonych arkadami. Zachował się pierwotny układ wnętrz, ozdobne sufity i kominy.

Park

Park i ogród z XVIII w. z okazami 150-letnich lip i dębów.

Inne

Dwie oficyny przed wejściem do pałacu., nr rej.: 226 z 5.07.1963
Folwark
Neogotycki kościół pw. św. Anny z końca XIX w.
Dwór z 1 poł. XVI wieku we wschodniej części wsi, Długim Kościelnym.
Dwór z 1 poł. XIX wieku w środkowej części wsi.
Ruiny gotyckiego kościoła z XIII w.

tekst: koci pazurek 2010