Skatalogowanych zabytków: 11372
Zarejestruj się

Użytkownicy współtworzący opis i dane obiektu

Daniel Brzeziński

Tarnawatka

Województwo:lubelskie
Powiat:tomaszowski (lubelski)
Gmina:Tarnawatka
Rodzaj obiektu:Dwór

Rejestr zabytków

Zespół:dworski i folwarczny z pocz. XX w., nr rej.: A/315 z 28.05.1985

Stan obecny

Dwór nie istnieje.
W początkach XX wieku stały tu dwór Tyszkiewiczow z parkiem, tartak parkowy, tartak wodny nad Wieprzem, dwie terpentyniarnie, łomy kamienia.
Z dawnego zespołu dworskiego zachowały się garaż, stajnia, spichlerz dworski oraz dom administratora.

Historia

Dwór z 1874 roku, rozbudowany ok. 1920 r.
Tarnawatka - miejscowość położona przy trasie Tomaszów - Zamość. o której pisał Jan Tyszkiewicz, syn ostatniego właściciela, iż jest ?stolicą Polski?
Od czasów staropolskich dobra tarnawackie wchodziły w skład królewszczyzn, które z czasem oddawane były zasłużonym mężom w użytkowanie czasowe lub dziedziczne.
Po raz pierwszy nazwa wsi Tarnawatka pojawiła się w składzie starostwa bełskiego w 1531 roku i obejmowała dwa łany.
Od 1567 roku Tarnawatka stała się własnością Stanisława Zamoyskiego, nadana mu przez króla Zygmunta Augusta za szczególne zasługi w walkach z Moskwą, Tatarami i Wołoszą.

Na sejmie 1764 roku Stany Generalne Rzeczypospolitej dożywocie starostwa tarnawackiego ponownie nadały Ordynatowi Zamojskiemu wraz ze starostwem płoskirowskim i dzierżawą Wieprzowe Jezioro.
Do tego czasu w Tarnawatce istniał ośrodek folwarczny z dworkiem, w którym mieszkał administrator zarządzający starostwem.
Po I rozbiorze Tarnawatka z sąsiadującymi miejscowościami znalazła się w granicach Austrii. Pod panowaniem Habsburgów pozostała do 1810r. Po 1772 roku dobra tarnawackie stały się własnością Tadeusza hrabiego Dzieduszyckiego, cześnika wielkiego koronnego. Po jego śmierci majątek i ziemie dawnego starostwa tarnawackiego z Tarnawatką przypadły najmłodszemu synowi- Józefowi.
Po ojcu Józefie całość dóbr przejął jedyny syn Włodzimierz.
Zarządzając od 1847 r. dobrami ojca jako jeden z pierwszych zniósł pańszczyznę jeszcze przed Wiosną Ludów. Zjednało mu to opinię bardzo postępowego członka Centralnej Rady Narodowej, w której zasiadał w tym czasie.
Dzieduszyccy herbu Sas byli rodziną znaną ze swych zasług dla kraju. W ich rękach majątek pozostał do końca XIX wieku. Ostatnią jego właścicielką z tej rodziny była żona Włodzimierza- Alfonsyna z Miączyńskich.
Około 1900 roku włości tarnawackie nabyli Jan i Elżbieta Tyszkiewiczowie herbu Leliwa.

Pierwszym pełnomocnikiem i administratorem dóbr hrabiego był Stanisław Pietraszkiewicz, który zarządzał Tarnawatką do 1903 roku tzn. do śmierci Jana Tyszkiewicza. Po nim majątkiem administrował Wacław Giżycki.
Z małżeństwa z Elżbietą z Krasińskich Jan pozostawił czworo dzieci: Zofię, Jana, Michała oraz Władysława. W wyniku działów po rodzicach dobra tarnawackie oraz Sumin odziedziczył Władysław. W czasie I wojny światowej ośrodek dworski w Tarnawatce, podobnie jak i sama wieś ucierpiały wskutek przesuwającego się frontu. Do czasu dojścia do pełnoletności dzieci po Janie i Elżbiecie w Tarnawatce zamieszkał Karol Kotwicki, który został rejentalnie upoważniony przez radę familijną do ?zarządu i administrowania w najobszerniejszym tych słów znaczeniu dobrami Tarnawatka oraz Sumin.?
W 1931 roku Michał Tyszkiewicz wywołał znaczne poruszenie w salonach arystokracji poślubiając znaną aktorkę i piosenkarkę Marię Pietruszyńską znaną pod pseudonimem Hanka Ordonówna. Z czasem Michał przeniósł się do Waki, a w Tarnawatce pozostał Władysław, który ożenił się z Różą z Tarnowskich. Dla młodej pary przygotowano skromną wiejską rezydencję. Stary dwór powiększono i otoczono ogrodami spacerowymi.
W tym czasie dobra ziemskie Tarnawatka obejmowały 11.518 mórg.

Młodym Tyszkiewiczom urodziło się pięcioro dzieci: Elżbieta, Róża, Jan, Maria i ArturPo wybuchu wojny w 1939 roku Tyszkiewiczowie opuścili Tarnawatkę na zawsze.
Władysław Tyszkiewicz został w 1940 roku deportowany do ZSRR a jego dzieci wyemigrowały do Europy Zachodniej.
W czasie kampanii wrześniowej we wsi toczyły się zacięte boje. Walczyły tu m.in. oddziały 1 DP Legionów gen. W. Kowalskiego. W okresie okupacji hitlerowskiej mieszkańcy przeżyli koszmar związany z pacyfikacją w czerwcu, później w maju 1943. Z okupantem zacięte walki toczyły połączone siły AK i BCH.
Na mocy dekretu PKWN z 6 września 1944 roku o przeprowadzeniu reformy rolnej, majątek Tarnawatka o obszarze już tylko 3894 ha stanowiący własność spadkobierców Władysława Tyszkiewicza przeszedł na Skarb Państwa. Gmina przechodziła różne koleje np. w roku 1976 została zlikwidowana, a dzięki uporowi kilku miejscowych działaczy reaktywowana w 1986 roku.

Pod względem turystycznym na uwagę zasługują również zabytkowe. Zachowała się dawna cerkiew z 1890 r. Od 1921 służy jako kościół rzymskokatolicki. Ponadto pozostał zajazd i karczma (murowana) z I połowy XIX wieku, odnawiane w 1951. W początkach XX wieku stały tu dwór Tyszkiewiczow z parkiem, tartak parkowy, tartak wodny nad Wieprzem, dwie terpentyniarnie, łomy kamienia.
Z dawnego zespołu dworskiego zachowały się garaż, stajnia, spichlerz dworski oraz dom administratora.

tekst: Mariusz Dolhan 2011

Opis

Budynek drewniany.

Park

Park z pocz. XX w.

Inne

Zabudowania gospodarcze.
Rządcówka
Garaż
Altana, drewniana.

Komentarze

Aby skomentować obiekt, zaloguj się. Jeżeli nie masz jeszcze konta w serwisie, zarejestruj się.

Daniel Brzeziński4 lata i 2 miesiące temu
W tej samej miejscowości, przy ulicy Lubelskiej 33 (GPS: 50.530701° 23.395873°) znajduje się zabytkowy zajazd z bramą (w rejestrze zabytków A/691).