Stare Górecko

Historia

Dwór z pocz. XX w.
Wieś Górecko założył w 1582 r. Andrzej Górka. W 1589 notowano tu młyn, karczmę, browar, winnicę, maziarnię, niewielki zbiornik wodny. Cztery lata później nabył ją Jan Zamoyski i włączył do Ordynacji Zamojskiej. Po sprowadzeniu w XVII w. franciszkanów wieś uległa podziałowi na Górecko Stare i Górecko Kościelne. W 1808 r. wzniesiono tutaj dwór, w połowie XIX w. leśniczówkę, a w 1910 szkołę. W 1921 w Górecku Starym było 166 domów i 920 mieszkańców.
W 1943 r. hitlerowcy dokonali pacyfikacji wsi i zasiedlenia jej ludnością ukraińską, jednakże koloniści po kilku dnich opuścili miejscowość ze strachu przed licznymi tutaj polskimi oddziałami partyzanckimi (patrz: powstanie zamojskie). W czerwcu 1944 Górecko Stare po raz kolejny było pacyfikowane za pomoc, jaką mieszkańcy okazywali partyzantom.

Górecko Stare leży na pograniczu Roztocza i Kotliny Sandomierskiej. Miejscowość jest otoczona lasami Puszczy Solskiej.

Park

Pozostałości parku.