Skatalogowanych zabytków: 11364
Zarejestruj się
Miniatura Sitno
2011, zdjęcie Joanna Laskowska
Miniatura SitnoMiniatura SitnoMiniatura SitnoMiniatura SitnoMiniatura SitnoMiniatura Sitno

Użytkownicy współtworzący opis i dane obiektu

Joanna LaskowskaMałgorzata AnnaŁukasz Szamraj

Sitno

Województwo:lubelskie
Powiat:zamojski
Gmina:Sitno
Rodzaj obiektu:Pałac

Rejestr zabytków

Zespół:pałacowy i folwarczny z końca XIX w., nr rej.: A/208 z 23.07.1981

Stan obecny

Udostępniony dla zwiedzających.
W pałacu znajduje się obecnie oddział Wojewódzkiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego, a w pobliskich zabudowaniach gospodarczych mieści się Muzeum Wsi. Na terenie obiektu - w każdy pierwszy weekend lipca - odbywa się wystawa zwierząt hodowlanych, gdzie można podziwiać rasowe zwierzątka począwszy od gołębi, poprzez konie arabskie, po strusie.

Historia

Dwór drewniany jako siedziba właścicieli pojawia się na kartach historii na początku XIX wieku. Nic nie wiadomo o wcześniejszych losach rezydencji. Stary dwór, zapewne był niejednokrotnie niszczony w czasie walk toczonych w obrębie pobliskiej twierdzy zamojskiej. Z pewnością też, jako nie spełniający już wymogów estetycznych i funkcjonalnych ówczesnych właścicieli, został rozebrany. Na jego miejscu zbudowano w pod koniec XIX w. staraniem ówczesnego właściciela majątku Kornela Malczewskiego nowy, murowany pałac, istniejący do dziś.

Pałac zlokalizowany został w centralnej części zespołu rezydencjonalnego, w otoczeniu rozległego parku. Frontem zwrócony jest na wschód i z tej strony prowadzi do niego podjazd i aleja lipowa. Od strony zachodniej rozciąga się park, zaś od strony północno - zachodniej znajduje się ciąg pieszy prowadzący do części gospodarczej.

Bryła budynku jest mocno rozczłonkowana, złożona z piętrowego korpusu głównego z ryzalitami: od tyłu piętowymi, od frontu parterowymi. Na osiach środkowych znajdują się: od wschodu fronton z trójkątnym szczytem, a przed nim rozległy taras ze schodami, zaś od strony zachodniej kolumnowy portyk. Od strony południowej zbudowany został parterowy aneks z salą balową, a od północy przybudówki różnej wielkości i wysokości. Dekoracja zewnętrzna pałacu ogranicza się do profilowanych gzymsów, obramień okien i drzwi. Wnętrze obiektu jest wielodzielne i niesymetryczne. Nie zachowało się dawne wyposażenie pałacu. Z wystroju wnętrz przetrwały jedynie pilastry, fasady i rozety sali balowej, na zewnątrz zaś oryginalne ażurowe balustrady balkonów odlane z żeliwa. Po raz pierwszy obiekt remontowany był w 1919 r. po zniszczeniach I wojny światowej. Remont ogólny pałacu po zniszczeniu II wojny światowej został przeprowadzony w 1946 r., zaś w latach 1976-79 wykonano remont generalny z wymianą m.in. stopów, schodów, podłóg i instalacji.

Park

Park krajobrazowy założony został na pocz. XIX w. przez nieznanego planistę. Pierwotny układ parku był prawdopodobnie regularny, składający się (przynajmniej z części przypałacowej) z układów alei lipowych i szpalerów grabowych. Przy końcu XIX w. park został przez ówczesnych właścicieli Malczewskich, przeobrażony w stylu angielskim. W bardzo dobrym stanie był utrzymywany przez Ludową Szkołę Rolniczą Żeńską. W 1950 r., kiedy szkołę zamknięto, park został bardzo poważnie zniszczony i w około 20 % wycięto. Dopiero od 1959 r., kiedy jego użytkownikiem została Zasadnicza Szkoła Rolnicza, uporządkowano go i ogrodzono. Wycięta jednak została spora ilość drzew w północno-wschodniej części, gdzie w 1971 r. postawiono nowy budynek szkoły i internat.

Park usytuowany jest na terenie płaskim lekko opadającym do łąk w kierunku południowym. Powierzchnia parku wynosi 4,5 ha, w tym wody wynoszą 0,6 ha. Do dzisiejszych czasów zachował się w ok. 80 %. Jego układ kompozycyjny jest zatarty, ale można zauważyć śladu układu regularnego, przekształconego następnie na park krajobrazowy. Obecnie wyróżnia się w obrębie parku dwie części: pierwszą, ?przypałacową", z zarysowanymi śladami alei lipowych zachowanych fragmentarycznie i drugą, ?krajobrazową", którą stanowi grupa drzew skupionych wokół sadzawki. Inwentaryzacja parku wykonana w 1980 r. wykazała 274 drzewa zaliczane do 13 gatunków. Najliczniej reprezentowany był jesion wyniosły (100 sztuk), robinia akacjowa (40 sztuk), klon pospolity i jesionolistny (32 sztuki), kasztanowiec biały (30 sztuk) i brzoza brodawkowata (25 sztuk). Wśród drzew wyróżniono 9 pomników przyrody (7 jesionów wyniosłych i 2 lipy drobnolistne), znajdowało się też wiele krzewów i nowych nasadzeń. Natomiast w 1982 r. drzewostan parku pomniejszył się do około 200okazów należących do 11 gatunków, przy czym najliczniej nadal był reprezentowany jesion wyniosły w liczbie 100 sztuk. W takim stanie park przetrwał do chwili obecnej.

Inne

Zabudowania gospodarcze z końca XIX w.

Komentarze

Aby skomentować obiekt, zaloguj się. Jeżeli nie masz jeszcze konta w serwisie, zarejestruj się.

Małgorzata Anna12 lat i 2 miesiące temu
Piękny pałac wraz z otaczającym go parkiem i budynkami gospodarczymi, między innymi zabytkowym spichlerzem jest udostępniony dla zwiedzających. W pałacu znajduje się obecnie oddział Wojewódzkiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego, a w pobliskich zabudowaniach gospodarczych mieści się Muzeum Wsi. Na terenie obiektu - w każdy pierwszy weekend lipca - odbywa się wystawa zwierząt hodowlanych, gdzie można podziwiać rasowe zwierzątka począwszy od gołębi, poprzez konie arabskie, po strusie.
Tomasz Banach10 lat i 9 miesięcy temu
Super miejsce byłem tam niedawno i napewno jeszcze tam wrócę