Skatalogowanych zabytków: 11364
Zarejestruj się
Miniatura Rachanie
zdjęcie Mariusz Dolhan 2011

Rachanie

Województwo:lubelskie
Powiat:tomaszowski (lubelski)
Gmina:Rachanie
Rodzaj obiektu:Zamek

Historia

Pozostałości budynku zamkowego z XVII w.

Tutejszą warownię wznieśli w 1 poł. XVII wieku Cetnerowie. Powstała ona z rozbudowy lub na miejscu starej siedziby obronnej pierwszego prywatnego właściciela miasta - Trajana Rachańskiego (pocz. XVI wieku).
Dzieje warowni praktycznie nie są poznane. Następnymi właścicielami byli Kaszowscy, a od XVIII wieku Czarnkowscy, Adam Rostkowski, Adrianna Rzeczycka.
W 2 poł. XVIII wieku zamek był mocno zrujnowany i nie nadawał się już do zamieszkania. Dlatego też postawiono w jego pobliżu nową rezydencję pałacową, zachowaną w całkowicie zmienionej formie do dzisiaj. Kolejnymi właścicielami Rachań, które w międzyczasie utraciły prawa miejskie byli Fredrowie, Starzyńscy, Bełdowscy. Zachowane resztki zamku zostały przebudowane na spichlerz, a następnie służyły do różnych celów gospodarczych, m.in. działała tu masarnia. Później wzgórze zamkowe przejęła spółdzielnia gminna i to ona chyba jest nadal jego właścicielem.

Opis

Zamek rachański stał na wzgórzu w zachodniej części dawnego miasta. Niewiele wiadomo o jego wyglądzie. Zbudowany był na planie prostokąta, a główny budynek miał tylko dwie kondygnacje. Otoczony był ogrodami, posiadał budynki gospodarcze oraz kaplicę zbudowaną z czerwonej cegły. Zachował się budynek o bardzo grubych murach (do 1,5 m), znacznie jednak przebudowany, ponieważ wykorzystywano go jako spichlerz.
Zamek był jakoby połączony podziemnym tunelem z oddalonym w linii prostej o 3 km zamkiem w Wożuczynie.
Spod tynku widać stare cegły i ślady po dawnych oknach. Przylega do niego zrujnowane podłużne parterowe skrzydło, które mogło być niegdyś murem obwodowym. Do budynku można wejść drzwiami na rogu. Schody prowadzą w dół jakby do piwnicy. Jest tam dosyć wysokie pomieszczenie z zabytkowymi sklepieniami, co ciekawe również z oknem.
Tak więc kiedyś budynek ten miał 3 kondygnacje naziemne. Obok stoi parterowy dworek, będący niegdyś znacznie obszerniejszym pałacem. Pomiędzy tymi obiektami znajduje się studnia otoczoną oponami. Co prawda widać, że wyłożona jest betonami ale z pewnością jest to dawna studnia zamkowa. Podobno gdzieś na wzgórzu jest jeszcze druga.
Skręcając po wejściu w lewo zobaczymy ruinę ceglanego budynku z wejściem do zamkowych piwnicy, poniżej na stoku znajduje się jeszcze drugie wejście. Komicznie a zarazem tragicznie wyglądają kikuty dawnej bramy pałacowej przed typowo socjalistycznym, podłużnym pawilonem handlowym.

Inne

Dwór z 4. ćwierci XVIII w. Około 1910 roku zamieniony na oborę. Spalony po 1914 roku i po 1944 roku. Odbudowany i odremontowany.

Komentarze

Aby skomentować obiekt, zaloguj się. Jeżeli nie masz jeszcze konta w serwisie, zarejestruj się.

Ten obiekt nie został jeszcze skomentowany.