Książnica

Stan obecny

Mieszkania.

Historia

Dwór z XVIII w.
Wieś Książnica powstała ok. 1282 r., została założona przez księcia świdnickiego Bolka I, który nadał ją kościołowi w Kiełczynie. Kolejna wzmianka o Książnicy pochodzi z rejestru wsi czynszowych biskupstwa wrocławskiego z 1305 r. We wsi znajdowała się posiadłość rycerska. Pierwsza nazwa wsi Pfaffindorf pochodzi z 1388 r., z okresu, kiedy Śląsk był pod panowaniem czeskim. Kolejna nazwa wsi: Pfaffendorff, wymieniona została w 1677 r., kiedy Śląskiem jako częścią Czech, władali Habsburgowie. W okresie panowania pruskiego, a później niemieckiego wymieniano nazwę: Pfaffendorf. Trudno ustalić najstarszego właściciela wsi, choć znamy nazwiska późniejszych: Andras Vorlyser, Niclos Jarischow, Walther i Franczko Kitschleder. W 1740 r. właścicielem dworskiej części wsi został hrabia von Zedliz, a później wdowa po nim, z domu Bredow. Dla nich to w poł XVIII w. powstał obecny dwór. W 1765 r. właścicielem części dworskiej został starosta von Dresky, a w 1840 r. kapitan von Bärensprung.
Po 2 wojnie światowej, kiedy Śląsk przyłączono do Polski, w 1945 r. wieś otrzymała nazwę: Książnica Śląska, a w 1947 r.: Książnica.

Opis

Budynek barokowy, wybudowany na planie rzutu litery \\\\\\\"L\\\\\\\". Do północnego szczytu dobudowana jest oficyna na planie wydłużonego prostokąta. Budynek dworu jest piętrowy, posiada nisko osadzony parter i wysoki, mansardowy dach. Jest to obiekt murowany, ze skromnymi elewacjami. Zachował barokowe elementy wystroju.

Park

Park z XVIII / XIX w. o pow. około 1ha. Najstarsze rosnące tu drzewa mogą pochodzić z czasów pierwszego dworu (w wieku 200-250 lat). Park jest zdewastowany, o nieczytelnej kompozycji przestrzennej. Założenie leży u podnóża Wzgórz Kiełczyńskich, włączonych do obszaru ?Natura 2000?, w otulinie Ślężańskiego Parku Krajobrazowego.

Inne

Zabudowania folwarczne z XVIII i XIX w.
Krzyż pokutny przy drodze do Kiełczyna

tekst: Marek polskiezabytki.pl 2011