Skatalogowanych zabytków: 11428
Zarejestruj się

Krasków

Kratzkau

Województwo:dolnośląskie
Powiat:świdnicki (dolnośląski)
Gmina:Marcinowice
Rodzaj obiektu:Zamek

Rejestr zabytków

Zespół:pałacowy
Obiekt:pałac, nr rej.: 233 z 14.07.1950
Park:nr rej.: 324 z 14.07.1950 oraz 720/WŁ z 17.02.1979

Stan obecny

W pałacu mieści się hotel. Budynek jest całkowicie dostępny do zwiedzania z zewnątrz i częściowo wewnątrz (biblioteka).

http://www.kraskow.pl/
Hotel już nie działa. Jest ograniczony dostęp na teren przylegający do pałacu.

Historia

Pierwsze wzmianki o Kraskowie mówią o Celtach odprawiających tam obrzędy wokół granitowej skały. Pierwotnie znajdował się tu zamek rycerski otoczony fosą, zniszczony podczas wojny trzydziestoletniej. Pozostałości spalonego zamku przebudowano. Barokowego charakteru nadała im rodzina Zedlitzów, którzy w 1746r. odnowili budynek wg projektu Fischera von Erlacha Młodszego, likwidując jego militarny charakter. Przebudowę można uznać za udaną, skoro Krasków nazwano jednym z najpiękniejszych barokowych pałaców na Dolnym Śląsku.Przed wojną pałac należał do rodziny von Salisch. Rosyjscy żołnierze w 1945r. zastali majątek pełen przepychu. Biały, bogato zdobiony pałac, gospodarstwo, młyn, ogromny park. Łupy wywieziono na 14 ciężarówkach, ale pojawił się kłopot z ogromnymi dywanami. Zostały więc pocięte na metrowe pasy i w ten sposób załadowane do samochodów... Resztę wyposażenia rozdano między mieszkańców wsi. Żołnierze zostali w Kraskowie do 1950r. Potem rozlokowały się kolonie i stołówka dla pracowników kamieniołomów, następnie wprowadził się PGR. W latach 70. XX w., w komnatach mieszkała samotna kobieta z dziećmi. Nikt nie wiedział jak się pozbyć nieproszonego lokatora, więc po prostu odłączono prąd. Kobieta musiała się wyprowadzić by nie zamarznąć, zaś w nieogrzewanym budynku instalacja wodna popękała i zalała pomieszczenia wywołując zagrzybienie. Okres PGR-u w historii pałacu był dla niego prawdziwą zagładą. Traktory wyrywały kawałki zdobień, stolarka okienna i drzwiowa została zniszczona. Gdyby nie przejęcie w prywatne ręce w 1993r. Kraskowa mogłoby dziś nie być. Nowi właściciele w ciągu 3 lat odremontowali pałac, nadając mu funkcję hotelu, w którego wnętrzach zadbano o barokowy charakter. Herby mieszkających w pałacu rodów można tu znaleźć wszędzie, nawet w toaletach i u wezgłowi łóżek. Goście śpią w apartamentach z kominkami, które bardziej przypominają muzeum niż hotel. Żyrandole to antyki z Włoch. Krasków jest też pewnego rodzaju centrum kulturalnym. W stodole- Sali koncertowej można słuchać muzyki poważnej, do pałacu zjeżdżają znani artyści i twórcy. Do Kraskowa przeniesiono również bibliotekę jednego z austriackich uniwersytetów- 16 ton książek z przełomu wieku XIX i XX.

Opis

Barokowy pałac z 1. poł. XVIII w. Obiekt jest zbudowany z cegły i kamienia, na planie kwadratu, posiada dwie kondygnacje, piwnice i użytkowe poddasze. Nakryty jest dachem czterospadowym łamanym z lukarnami i świetlikiem. Elewacja frontowa posiada siedem osi, jest dzielona pilastrami. Okna posiadają ozdobne opaski zakończone kierowanymi, trójkątnymi naczółkami. Pałac otacza rozbudowany gzyms wieńczący. Na osi głównej fasady mieści się piękny portal, flankowany przez dwóch barokowych atlantów, wspierających reprezentacyjny balkon na pierwszym piętrze. Ozdobną balustradę tegoż balkonu wieńczą również dwie postaci. Ponad balkonem, na dachu, wznosi się mansarda o ozdobnym, kamiennym obramieniu, uświetnionym rzeźbionymi postaciami i zegarem.
Portal wejściowy jest zwieńczony kartuszem z napisem \\\\\\\\\\\\\\\"Deo Familiae Posterisque Sacratum Hoc extruxit Aedificium David Sigmundus Comes a Zedlitz ad 1746 d 18 Octobris\\\\\\\\\\\\\\\". Na elewacji tylnej znajduje się zejście do ogrodu.

Park

W 1845 roku założono park o powierzchni blisko 7 ha, zaprojektowany przez Petera Josepha Lenné - dyrektora ogrodów królewskich. Przy budowie wykorzystano naturalne stawy i strumienie wody, komponując oś widokową. Dawne obwarowania zastąpił ogród różany.

Inne

Oficyna obok pałacu, obecnie dwujęzyczne przedszkole.
Aleja z XIX w., nr rej.: 1318/WŁ z 7.03.1993
Oficyna z 1746 r., nr rej.: 1463/WŁ z 20.12.1995


tekst: Redaktor Druga Połowa 2011

Komentarze

Aby skomentować obiekt, zaloguj się. Jeżeli nie masz jeszcze konta w serwisie, zarejestruj się.

Ten obiekt nie został jeszcze skomentowany.