Dorohusk

Historia

Pałac z poł. XVIII w.

Zespół pałacowo-parkowy

Położony jest we wschodniej części Dorohuska, na wyniesionym ponad nadbużańskie łąki płaskim majdanie, gdzie wcześniej znajdował się dwór obronny Orzechowskich (z XVI w.), w przekazach zwany \\\\\\\"zamkiem\\\\\\\". Ten majdan o wymiarach ok. 150x150 m, z wyrównanymi skarpami i śladami trzech bastionów ziemnych, stanowi pozostałość po dawnym fortalitium, stanowiącym jeden zespół z dworem obronnym czy też zamczyskiem. Otóż, kolejny posiadacz Dorohuska, Michał Maurycy Suchodolski, w pierwszej połowie XVIII w. w miejscu tym, najprawdopodobniej częściowo na fundamentach starszego założenia obronnego, wzniósł reprezentacyjną rezydencję barokową i założył przy niej park o charakterze krajobrazowym.
(źródło: http://www.dorohusk.com.pl/)

Opis

Pałac Suchodolskich

Usytuowany jest w centrum fortalicyjnego majdanu, w pobliżu jego kurtyny północnej (od strony łąk). Jest to obiekt murowany z cegły, parterowy, w części środkowej piętrowy, założony na rzucie wydłużonego prostokąta, pierwotnie jedenastoosiowy, z wydatnymi ryzalitami w fasadach frontowej i tylnej.
Ryzalit środkowy tylny zamknięty jest trójbocznie. Obecnie zachowana tylko część środkowa i zachodnia. Z części wschodniej pozostały tylko piwnice i fundamenty. Układ wnętrza dwutraktowy, znacznie przekształcony. Stropy częściowo sklepione, a częściowo płaskie. Na parterze w części środkowej, od północy, salon z profilowanym gzymsem podsufitowym i dwoma wnękami piecowymi. Elewacje frontowe posiadają wystrój architektoniczny o podziałach pilastrowo-lizenowych z wieńczącym gzymsem profilowanym. Okna opatrzone profilowanymi obramieniami (częściowo skutymi). W tylnym ryzalicie środkowym okna o nadprożach arkadowych. Ryzality boczne zwieńczone szczytami w formie półkolistej, środkowy ryzalit posiada szczyt trójkątny. Dach łamany polski, pokryty gontem, z nowszymi facjatami. Nad częścią środkową i skrajnymi dachy dwuspadowe, niskie. Przed pałacem, po obu stronach resztki fundamentów dwu oficyn.
W roku 1920 zniszczone zostały pożarem dwie oficyny i wschodnie skrzydło pałacu - w 1936 r. rozebrane do fundamentów. W okresie okupacji pałac był użytkowany przez Niemców jako szpital wojskowy. Po wyzwoleniu użytkowany przez szkołę podstawowa, a po wybudowaniu nowej - opuszczony, popadający stopniowo w ruinę. Wojewódzki konserwator zabytków zlecił przeprowadzenie kapitalnego remontu zabytku, z jednoczesnym odbudowaniem nieistniejącego skrzydła wschodniego.
(źródło: http://www.dorohusk.com.pl/)

Park

Pozostałości parku krajobrazowego z XVIII w.

Inne

Rzeźba, obelisk.
Pozostałości oficyn.