Złotniki

Stan obecny

Mieszkania

Historia

Dwór z 1880 r.
Wieś Złotniki znana była niegdyś jako Gutfelde (niem.). Na przełomie XIV i XV w. była własnością szlachecką i należała do Jana Ryczka. Początkowo była to wieś służebna typowa dla okresu monarchii wczesnopiastowskiej, zamieszkiwana przez ludność trudniącą się złotnictwem. Wśród późniejszych właścicieli tych dóbr wymienianych jest Złotnicki, Krzywosądzki (1749 r.), Ignacy Wolski (1793 r.), Feliks Ziołecki (1840 r.). W roku 1846 wieś liczyła 11 dymów (kominów) oraz 172 mieszkańców. Następnym właścicielem był Niemiec Franciszek von Blauer (1857 r.). Około 1880 r. ówcześni właściciele Blauerowie wznieśli tu obecny dwór. Majątek odkupiła od nich M. Mlicka z Osówca. Od lat 80-tych XIX w. po ślubie z Tadeuszem Czarlińskim dobra weszły w posiadanie tej rodziny aż do 1939 r. Ostatni przedwojenni właściciele, Zdzisław i Wanda Czarlińscy zginęli w powstaniu warszawskim. W okresie 2 wojny światowej dobra te posiadał Niemiec Busse, a następnie Klopp, zaś rządcą był Haładuda - późniejszy, pierwszy dyrektor PGR-u.

Opis

Późnoklasycystyczny dwór, składający się z korpusu z wyższym skrzydłem i z parterowej przybudówki (od strony północno-zachodniej). Wejście do dworu usytuowane w wąskim ryzalicie wieńczy trójkątny fronton, zaś garnek z żeliwnymi kolumienkami wspierającymi daszek, poprzedzają schody. W 1908 r. w czasie prowadzonej przebudowy przez właściciela Czarlińskiego, dwór nabrał cech eklektycznych.

Park

Park z końca XIX w. o pow.1,94ha. Do dworu prowadzi aleja kasztanowa. Drzewostan parkowy tworzy ponad 300 różnogatunkowych drzew, wśród których na szczególną uwagę zasługują okazy pomnikowe, do których należą dwa dęby szypułkowe, dwie lipy drobnolistne, dwa jesiony wyniosłe oraz dwie leszczyny tureckie. Wnętrze parku jest urozmaicone stawem okolonym wiekowymi drzewami. Przydworski park w Złotnikach wprawdzie pozostał w swych dawnych granicach, ale zmienił się jego układ przestrzenny. Zmianie uległ układ dróg parkowych, polanę centralną zamieniono na boisko sportowe, pojawiły się nowe budynki i nowe nasadzenia, zmniejszyła się ilość wiekowych drzew. Mimo tak znacznych zmian nadal jest to wartościowe skupisko wysokiej zieleni, stanowiące ciekawy przyrodniczy akcent najbliższej okolicy.

Inne

tekst: Marek polskiezabytki.pl 2011