Skatalogowanych zabytków: 11364
Zarejestruj się
Miniatura Skibin
zdjęcie Marek Kujawa 2009

Użytkownicy współtworzący opis i dane obiektu

Marek Kujawa

Skibin

Województwo:kujawsko-pomorskie
Powiat:radziejowski
Gmina:Radziejów wiejska
Rodzaj obiektu:Dwór

Rejestr zabytków

Zespół:dworski z 1 ćw. XX w., nr rej.: 152/A z 15.09.1984

Stan obecny

Publiczne Gimnazjum w Skibinie.

Historia

Dwór z pocz. XX w.
Pierwsza wzmianka o wsi pojawia się w tzw. ?falsyfikacie mogileńskim?, podczas określaniu granic Radziejowa należącego wówczas do benedyktynów z Mogilna przez opata, biskupa lubuskiego ? Arnolda. Kolejna wzmianka pochodziła z dokumentu z Sieradza z 1250 r., zatwierdzającego przywileje biskupom kujawskim, który dochody ze wsi Skibin przydzielił kanonikom kruszwickim. Dokument ten podpisany był przez księcia ziemi kujawskiej i łęczyckiej ? Kazimierza, syna Konrada Mazowieckiego. Pierwszymi znanymi właścicielami wsi byli w XVI w. Wacław i Sebastian Krosińscy herbu Pomian, z Kruszyna w ówczesnym powiecie bydgoskim. Wieś w tamtym czasie dzieliła się już na Skibin ?A? z folwarkiem i mniejszy Skibin ?B?, i miała 8 i ? łanu oraz 1 zagrodnika. W 1634 r. właścicielami tych części byli odpowiednio: Tolibowscy i Głęboccy. W 2. poł. XVIII w. w Skibinie znajdujemy już rodzinę Sadokierskich herbu Nałęcz. W 1779 r. właścicielem wsi był Grzegorz Sadokierski. Ok. 10 lat później Skibin ?A? należał do Tolibowskich, a Skibin ?B? do Ubyszów herbu Cholewa. Jedną z tych części nabył Norbert Racięcki z Kwilna, ożeniony z Justyną Przepałkowską. W XIX w. liczba mieszkańców wsi systematycznie się powiększała, w 1827 r. było ich 84, zamieszkałych w 15 domach, a w 2. połowie tego stulecia obydwie jej części liczyły po około 60 osób. Ich areał również był podobny i wynosił po 300 mórg nowopolskich. W 1885 r. nastąpiło połączenie obydwu części. Wieś znalazła się w rękach Leona Szweykowskiego herbu Ogończyk (Powała), dla którego wzniesiony tu został obecny dwór. Synem Leona był Jan, urodzony w 1872 r. w Leonowie. Po ślubie z Ireną zamieszkał w Skibinie, gdzie prowadził praktykę lekarską. Był współzałożycielem powstałej w 1913 r. Spółdzielni Spożywców w Radziejowie, a później także jej wiceprzewodniczącym. Był także założycielem szkoły podstawowej w Skibinie, którą utrzymywał z własnych środków. Zmarł w 1923 r. na grypę ?hiszpankę? ? chorobę wówczas nieuleczalną. Za życia zdążył jeszcze dokonać przebudowy dworu, wg projektu Romualda Gutta (1888-1974), architekta, przedstawiciela modernizmu, przyszłego profesora Akademii Sztuk Pięknych i Politechniki Warszawskiej. W 1930 r. majątek pod zarządem Ireny Szweykowskiej liczył 305 ha. Wieś razem z folwarkiem i osadą Popowice tworzyła tak zwaną ?gromadę Skibin?, która należała do gminy Sędzin w powiecie nieszawskim i liczyła 198 mieszkańców. Od 1935 r. do wybuchu 2 wojny światowej majątkiem zarządzał syn Szweykowskich - Janusz. W 1939 r. wraz z żoną zostali wypędzeni z majątku. Po 1945 r. dobra zostały przejęte przez Skarb Państwa Polskiego. Jego ziemie rozparcelowano, a w dworku urządzono mieszkania. Po gruntownym remoncie wykonanym w latach 1954-1956 w budynku umieszczono szkołę podstawową.
Prawa do tekstu zastrzeżone (M.K.)
Źródła:
Ziemia Kujawska pod względem historycznym, jeograficznym, archeologicznym, ekonomicznym i statystycznym opisana przez Maksymiliana Boruckiego. Włocławek 1882
Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich wydany pod redakcyą Filipa Sulimierskiego, Bronisława Chlebowskiego i Władysława Walewskiego. Tomy I ? XV, Warszawa 1880
Księga Adresowa Polski, wydana przez Towarzystwo Reklamy Międzynarodowej Sp. z o.o., generalny reprezentant Rudolf Mosse, Warszawa. Druk ?Biblioteka Polska?, Bydgoszcz 1930
Dokumenty kujawskie i mazowieckie przeważnie z XIII wieku, Bolesław Ulanowski, Kraków 1887
Dzieje Ziemi Kujawskiej oraz akta historyczne do nich służące ogłosił Adolf Sawiński. Warszawa 1888
Regiopedia.PL, kujawsko-pomorskie - Jan Szweykowski, artykuł opr. przez Jolantę Młodecką.



Opis

Obecny dwór jest to rozbudowany, parterowy obiekt, przypominający rzut litery ?U?. Na skutek remontów utracił on swój zabytkowy charakter i większość cech stylowych. Jego środkowa część posiada znaczny, piętrowy ryzalit z balkonem, zwieńczony trójkątnie i poprzedzony schodami. Nakryta jest łagodnym dachem dwuspadowym. Część wschodnia to wydłużona, parterowa bryła, nakryta dachem dwuspadowym i zakończona prostopadłą przybudówką. Zachodnia część stanowi oddzielny budynek, połączony łącznikiem z główną bryłą dworu. Tu od zachodu umieszczono jednoosiową wystawkę dachową, zwieńczoną trójkątnie.

Park

Pozostałości parku z pocz. XX w. o pow. około 1,5 ha. Pośrodku parku znajduje się boisko.

Inne

tekst: Marek polskiezabytki.pl 2011

Komentarze

Aby skomentować obiekt, zaloguj się. Jeżeli nie masz jeszcze konta w serwisie, zarejestruj się.

Marek Kujawa9 lat i 9 miesięcy temu
Uff, i tym sposobem kolejny powiat mamy \"zrobiony\".