Lipienek

Historia

Dziś po zamku krzyżackim zbudowany w latach 1300-1330 pozostały zaledwie ruiny, wznoszące się na wzgórzu na południowym brzegu Jeziora Zamkowego. Zamek przez większą część swojego funkcjonowania stanowił siedzibę wójtostwa (Vogtei Leipe). Wcześniej w miejscu zamku wznosił się drewniano-ziemny gród istniejący już w 1275 roku i zniszczony podczas najazdu Jaćwingów na ziemię chełmińską w 1277 roku. Zamek murowany z kamienia i cegły był regularny i wznosił się na planie czworokąta o bokach 38 m/39 m. Założenie posadowione było na sztucznie usypanej platformie. Warownia otoczona była nawodnioną fosą zasilaną strumieniem. Zamek właściwy składał się z czterech prostopadle przylegających do siebie skrzydeł zamykających dziedziniec wewnętrzny. Wieża główna umieszczona była w północno wschodnim narożu założenia. Brama główna znajdowała się od wschodu i wiodła z przedzamcza. Do wojny trzynastoletnie zamek był własnością krzyżacką a po jej zakończeniu władali nim polscy starostowie. Kres świetności zamku nastąpił w trakcie najazdu szwedzkiego w XVII wieku. Do 1722 roku, w którym władze pruskie przystąpiły do rozbiórki zamku ten nie podniósł się ze zniszczeń. Do dziś zachowały się piwnice skrzydła południowego i północnego oraz kamienne mury oporowe otaczające właściwy zamek. Czytelny pozostaje również zarys fosy wokół trapezoidalnego przedzamcza wraz z groblą mostową. Potrzeba jest szczegółowych badań archeologiczno- architektonicznych mogących wyjaśnić nieco dzieje rozwoju oraz sam układ przestrzenny zamku.