Kliczków

Historia

Obecnie zamek wznosi się na skraju wsi, na leśnym terenie, na wschodnim brzegu rzeki Kwisy. Pierwotnie warownia najprawdopodobniej była obiektem nawodnym. Założenie zostało ufundowane w końcu XIII wieku przez księcia świdnicko-jaworskiego Bolka I. Pierwsza wzmianka wymieniająca obiekt jako castrum Clieczchdorf lub Cliczchdorff pochodzi z 1291 roku. Po śmierci Bolka I zamek pozostawał w posiadaniu wdowy po nim, księżnej Agnieszki. Po jej śmierci stanowił własność prywatną i należał kolejno do: Kittlitzów, Zedlitzów. Na lata 1391-1631 przypada okres władania zamkiem rodziny Rechenbergów. Na drugą połowę XVI wieku przypada przebudowa zamku na renesansowy pałac. Na lata 1631-1703 przypada okres władania pałacem hrabiowskiego rodu Schellendorfów. Po nich pałac przeszedł w posiadanie Frankenbergów, którzy w roku 1728 ufundowali dla pałacu nową kaplicę. Od nich rezydencję przejął Seyfried von Promnitz. W roku 1764 posiadłość została przejęta przez hr. Solm- Tecklenburga z Baruth. Spadkobiercy tego ostatniego byli właścicielami pałacu aż do zakończenia II Wojny Światowej. Budowla właśnie im zawdzięcza rozbudowę w duchu eklektycznym mającą swój czas między 1881 a 1883 rokiem. Po zakończeniu działań wojennych w pałacu ulokowano różne instytucje państwowe co niestety sprzyjało jego dewastacji. Stan zabytku pogorszył się znacznie po pożarze w 1948 roku. W latach 70 tych XX wieku całe założenie zostało przejęte przez Politechnikę Wrocławską celem wykorzystania go jako ośrodek konferencyjno-wypoczynkowy. Niestety prace adaptacyjno-remontowe zostały zaniechane w 1982 roku. W latach 90 tych obiekt został zakupiony przez prywatnego właściciela.
Obecnie założenie jest częściowo zrujnowane. Całość stanowi bardzo malowniczy zespół, składający się z dwóch czworobocznych dziedzińców otoczonych skrzydłami w stylu neorenesansowym i gotyckim. Skrzydła pełniły funkcje mieszkalne i gospodarcze. Były wyposażone w kilka wieżyczek. W murach budynku południowo-zachodniego odnajdziemy pozostałości po średniowiecznym zamku. Skrzydło południowe, wyposażone w bramę i poprzedzone nawodnioną fosą pochodzi z XVI wiecznej rozbudowy zamku, prowadzonej przez Rechenbergów. Ciekawym zabytkiem towarzyszącym założeniu rezydencjonalnemu jest nekropolia koni wierchowych i wyścigowych umiejscowiona na terenie parku przypałacowego. Nie zachowała się do dzisiejszych czasów nekropolia psów, które pierwotnie towarzyszyła nekropolii koni.

Park

Park, po 1880 r.

Inne

Pałacyk Wdowy, ob. dom mieszkalny nr 5, z 1920 r., nr rej.: 662/A/05 z 23.11.2005
Nowy folwark z 1 ćw. XX w., nr rej.: A/1219/1-4 z 22.05.2009 :