Włoszanowo

Stan obecny

Mieszkania.

Historia

Pałac z 1902 r.
Wieś zwana niegdyś Włoszynowo była gniazdem rodowym Włoszynowskich herbu Ogończyk (nie Leszczyc, jak mylnie podają niektóre źródła), którzy pochodzili od starego rodu Janowskich z Janowego Młyna (Janowca). Na pocz. XVI w. zaczęli używać nazwiska od nazwy posiadanej wsi. Ród ten spokrewniony był również z Ostrorogami, Pakoskimi oraz Potulickimi. Na przestrzeni wieków, na skutek rozdrobnienia i podziałów dóbr, ostatecznie przeszły one w inne ręce, a ostatni Włoszynowski, pod koniec XVII w. był zaledwie dzierżawcą. W XVI w. nazwisko przybrało też formę Włosinowscy. W XVIII w. przeszedł tylko jeden potomek tego rodu, prawdopodobnie był to Jan Włosinowski. W 1722 r. właścicielem dóbr Włoszanowo był Mikołaj Skoroszewski, a w 1765 r. - Adam Skoroszewski, który zastawił wieś na 3 lata Józefowi Łodzi Tumickiemu za sumę 18 tys. ówczesnych złotych. W 1775 r. Włoszanowo było w rękach Macieja Mielżyńskiego, starosty Wałeckiego który dał je w zastaw Józefowi Imbier Objezierskiemu, ten następnie scedował zastaw, w 1784 r., na Macieja Dobrogojskiego, podczaszego bracławskiego. Dalej bracia Dobrogojscy, Stefan i Mikołaj, dali swoje udziały po ojcu bratu - Jakubowi. Następnie te i inne dobra nabył Mikołaj Skoroszewski, który w 1791 r. sprzedał je Leonowi Moszczeńskiemu za 290 tys. ówczesnych złotych. W 1812 r. jako dzierżawca wzmiankowany był tu Antoni Łuczyński. Moszczeńscy właścicielami byli prawdopodobnie do połowy XIX w., kiedy to właścicielką dóbr janowieckich została p. Loga. Na przełomie XIX i XX w. wzniesiono tu obecny pałac, który w późniejszych latach został przebudowany oraz rozbudowany. W latach 20. XX w. właścicielem majątku zostało Towarzystwo Akcyjne ?Siew? z Poznania. Pod ich zarządem majątek liczył w 1926 r. 350 ha i słynął z hodowli nasion zbóż, traw i roślin leczniczych. Jednym z pionierów hodowli był inż. Czesław Danielewicz. W latach 1939-1945 wieś znajdowała się pod zarządem niemieckim, a jej nazwę zmieniono na Blessin. Po wojnie majątek znacjonalizowano, a w budynku pałacu utworzono mieszkania.

Opis

Pałac późnoklasycystyczny. Jest to budynek wzniesiony na planie wydłużonego prostokąta, składający się z trzech zasadniczych brył o zróżnicowanej wysokości. I tak, od południa znajduje się część piętrowa, poprzedzona półokrągłą werandą z balkonem, dalej część parterowa z poddaszem, nakryta wysokim dwuspadowym dachem, następnie część parterowa z mezaninem, nakryta dachem płaskim. Najciekawsza architektonicznie jest bryła południowa, na której pomimo remontów zachował się częściowo detal architektoniczny, m.in. gzyms kordonowy i wspomniana weranda poprzedzona wejściem ze schodami. Zachodnia elewacja budynku jest nieciekawa. Od tej strony znajduje się podjazd i wejścia do kolejnych części budowli, a dalej w kierunku zachodnim zabudowania dawnego folwarku. Wschodnia elewacja budynku wygląda bardziej reprezentacyjnie. Środkowa bryła posiada nieznaczny ryzalit akcentowany wystawką dachową zwieńczoną trójkątnie, a piętrowa okna zamknięte półkoliście, w płycinach oraz szeroki gzyms międzykondygnacyjny.

Park

Park z końca XIX w. niegdyś liczył ok. 2 ha, obecnie są to trzy niewielkie skupienia drzew, w tym jedno obok budynku pałacu, liczące łącznie nie więcej niż 0,5 ha. Całe obszerne parkowe wnętrze zostało wykarczowane i obecnie przypomina (na zdjęciu satelitarnym) ogródki, bądź niewielkie poletka.

Inne

Stodoła oraz spichlerz.
Kolonia mieszkalna w skład której wchodzi osiem domów.
Pamiątkowa tablica upamiętniająca inż. Danielewicza i wizytę prezydenta Mościckiego w 1928 r.
27 sierpnia 2017r. po uroczystej mszy dożynkowej przy boisku piłkarskim został posadzony dąb upamiętniający obchody 745- lecia Włoszanowa. Dębu nadano imię Czesław na pamiątkę postaci inż. Czesława Danielewicza.

Strona wsi na facebooku: https://www.facebook.com/WiesWloszanowo/

tekst: Marek polskiezabytki.pl 2011