Wistka Królewska

Stan obecny

Dwór w ruinie, własność UM i G. we Włocławku.

Historia

Dwór z 2. ćwierci XIX w.
Pierwotna nazwa wsi to Wisłka, jeszcze w pocz. XVII w. występowała Wisłka Maior (Królewska) i Wisłka Minor (Szlachecka). Wistka Królewska wchodziła w skład starostwa duninowskiego. W 1760 r. została oddana w dożywocie Zygmuntowi Kretkowskiemu, wojewodzie chełmińskiemu. Po jego śmierci w 1767 r. nadana Antoniemu Gostomskiemu. Po zaborach darowana przez króla pruskiego gen. Blucherowi, później zakupiona przez de Stronzów, następnie otrzymał ją w posagu tajny radca Ministerstwa Sprawiedliwości w Berlinie Karol Wilhelm von Icke (1820 r.), który przybrał następnie nazwisko Icke-Duninowski. W posiadaniu tej rodziny majątek pozostał do 1945 r. W 1960 r. dwór był remontowany.
Wistka Szlachecka w 1519 r. była własnością Mikołaja Kretkowskiego, wojewody brzesko-kujawskiego, następnie w posiadaniu różnych rodzin. W XIX w. weszła ponownie w posiadanie Kretkowskich.

Opis

Dwór późnoklasycystyczny. Budynek murowany z cegły, otynkowany. Parterowy, z piętrową facjatą i mieszkalnym poddaszem, na wysokich piwnicach. Wzniesiony na planie prostokąta, z dwutraktowym układem wnętrz z sienią pośrodku, oraz korytarzem pomiędzy traktami. Elewacja frontowa dziewięcioosiowa, z trójosiową częścią środkową pozornie zryzalitowaną, mieszczącą w przyziemiu wgłębny portyk z czterema kolumnami o kapitelach w typie jońskim, pomiędzy którymi znajduje się żeliwna balustrada. Wejście o stolarce płycinowej i dekoracyjnym nadświetlu. Ponad portykiem facjata dzielona pilastrami, na których znajdują się stiukowe maski. W dolnej strefie pozorna balustrada tralkowa, w zwieńczeniu niski, trójkątny, ogzymsowany przyczółek z oculusem. Osie skrajne ujęte w obramienie pozorujące ryzality utworzone z pilastrów i ślepych balustrad, podobnie jak w facjacie oraz trójkątnych szczycików w zwieńczeniu. Okna zwieńczone gzymsikami, z płycinami w podokiennikach. Elewacje boczne i tylne bez podziałów, przy płd.-wsch. narożniku nowsza przybudówka. Dach dwuspadowy z nowszymi lukarnami, kryty dachówką.

Park

Park krajobrazowy założony w 2 ćw. XIX w. Obecnie częściowo przekształcony i zdewastowany. Na wsch. od dworu wykarczowana część na której znajdują się nieużytki, na płn.-wsch. duży zespół starodrzewu, w tym dęby i graby. Przed frontem dworu znajduje się obszerny podjazd, do parku przylega aleja dojazdowa.

Inne

Zabudowania gospodarcze

tekst: Marek polskiezabytki.pl 2011