Skatalogowanych zabytków: 11364
Zarejestruj się
Miniatura Suchorączek
2010, zdjęcie Marek Kujawa
Miniatura SuchorączekMiniatura Suchorączek

Użytkownicy współtworzący opis i dane obiektu

Marek Kujawa

Suchorączek

Suchoronczek

Województwo:kujawsko-pomorskie
Powiat:sępoleński
Gmina:Więcbork
Rodzaj obiektu:Pałac

Rejestr zabytków

Zespół:pałacowy z 2 poł. XIX w., nr rej.: 131/A z 15.12.1984

Stan obecny

Dom Pomocy Społecznej

Historia

Pałac z poł. XIX w.
Po raz pierwszy znajdujemy wieś w zapisce z 1288 r. Jest to dokument dotacyjny arcybiskupa Jakuba dla opata cysterskiego Engelberta z Byszewa. Nazwa wsi w źródłach zapisywana jest też jako Suchorambzke (1288 r.), Suchorąsk (1695 r.) Suchorąbsk lub Wilhelmsruh. Na przestrzeni stuleci była to wieś szlachecka należąca w XVII w. do Lubieńskich, a później Wałdowskich piszacych się ze Słupów. W 1695 r. we wsi było 3 włościan, którzy dawali po 2 korce żyta i tyleż owsa mesznego. Był też już wtedy dwór, do którego przyłączono resztę włók ze wsi. Wałdowscy siedzieli tu do 1. poł. XVIII w. następnie dziedzicem został Paweł Poleski, cześnik żytomierski. Prawdopodobnie aż do czasu zaborów wieś znajdowała się w rękach sukcesorów Poleskich. Ciekawostką jest wzmianka z 1783 r. o niedźwiedziu, który napadł na polu na skotarza (skotarz - pasterz bydła). Po III rozbiorze Polski wieś znalazła się na terenie zaboru Pruskiego i w rękach niemieckich właścicieli. W poł. XIX w. była to niemiecka rodzina Nehringów, dla których w otoczeniu parku wzniesiony został obecny dwór. Miano "dóbr rycerskich" majątek otrzymał w 1859 r. W 1880 r. dokonano zasadniczej przebudowy dworu, nadając mu cechy klasycystycznego pałacu. W 1885 r. wieś leżała w powiecie złotowskim. Majątek posiadał 539 ha, w tym 397 ha ziem uprawnych i 82 ha łąk. Folwark specjalizował się w hodowli koni, bydła i owiec. Sama wieś posiadała 276 ha, w tym 167 ha ziemi uprawnej, 24 ha łąk i 2 ha lasu. Było tu 13 domów i 14 dymów z 93 mieszkańcami, w tym 76 katolików. Była także 1-klasowa szkoła katolicka. Po wyzwoleniu Polski w 1920 r. właścicielem majątku był Otton Karl Kunkel. W 1929 r. pod jego zarządem dobra przynosiły 3243 marki czystego dochodu gruntowego i miały 383 ha rozległości. Na ogólny obszar składało się 302 ha ziem uprawnych, 76 ha łąk i pastwisk oraz 4 ha nieużytków. Pałac przetrwał 2. wojnę światową w dobrym stanie. W 1945 r. przekazano go na cele oświatowe. Początkowo w budynku znajdował się dom dziecka. W latach 50. XX w. został wyremontowany i przebudowany, a w 1959 r. utworzono tu Dom Pomocy Społecznej. W 1994 r. pałac został rozbudowany.
Źródła:
Teki Dworzaczka (Regesty) Biblioteka Kórnicka PAN
Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich... 1880-1902
Książka Adresowa Gosp. Rolnych pow. 50 ha Woj. Pomorskiego, 1929
Strona internetowa powiatu sępoleńskiego
Renata Kaja "Przewodnik po zespołach pałacowych i dworskich..." B-szcz, 2002
Wszystkie prawa zastrzeżone!

Opis

Pałac neoklasycystyczny. Budynek wzniesiony na nierównomiernym planie, składający się z dwóch zasadniczych brył: północnej i południowej, prostopadłych do siebie, połączonych łącznikiem. Stary pałac nakryty jest czterospadowym dachem. Nowsza bryła, od południa - dwuspadowym, z dużą werandą ze szklanym dachem przylegającą do południowej ściany szczytowej. Całość piętrowa i podpiwniczona. W fasadzie od strony północnej umieszczono ryzality boczne, flankowane pseudogotyckimi sterczynami.

Park

Park z 2. poł. XIX w. o pow. 3,34 ha. Zadbany, zachowany w swoich dawnych granicach i o czytelnej kompozycji przestrzennej. Rosną tu lipy drobnolistne, dęby szypułkowe, brzozy brodawkowate, wierzby płaczące i wiele innych gatunków, a także liczne okazy pomnikowe.

Inne

tekst: Marek polskiezabytki.pl 2011

Komentarze

Aby skomentować obiekt, zaloguj się. Jeżeli nie masz jeszcze konta w serwisie, zarejestruj się.

Ten obiekt nie został jeszcze skomentowany.