Skatalogowanych zabytków: 11364
Zarejestruj się
Miniatura Pińsko
zdjęcie Marek Kujawa 2009
Miniatura PińskoMiniatura PińskoMiniatura PińskoMiniatura Pińsko

Użytkownicy współtworzący opis i dane obiektu

Marek Kujawa

Pińsko

Województwo:kujawsko-pomorskie
Powiat:nakielski
Gmina:Szubin
Rodzaj obiektu:Dwór

Rejestr zabytków

Zespół:dworski z około 1870 r., nr rej.: 123/A z 30.12.1983

Stan obecny

W ruinie

Historia

Dwór z 1870 r.
Pierwsza wzmianka o Pińsku pochodzi z 1213 r. Wtedy ziemie te zostały darowane cystersom łękneńskim przez Władysława Odonicza. Wśród kolejnych właścicieli wymieniany jest Sędziwoj Pałuka z Szubina - podkomorzy poznański (1371 r.), Mikołaj Trzebiński (1561 r.), Adam Kurnatowski (1685 r.), Jan Chrząstowski (1695 r.), Władysław Chwałkowski (1717 r.), a w 1793 r. majątek stał się własnością generała wojsk koronnych - Stanisława Mycielskiego. Jego potomkowie zbudowali tu w połowie XIX w. obecny dwór. Pod koniec XIX w. sprzedali dobra Niemcowi Kiehnowi, a ten spółce Krohnhejn - Kaliski. W 1920 r. nabyli je Załuccy, którzy gospodarzyli tu do 1939 r. Po wojnie Pińsko weszło w skład Kombinatu PGR Chwaliszewo.
W latach 80-tych przeprowadzono w kompleksie prace rewaloryzacyjne, które miały na celu przywrócenie walorów architektonicznych zabytkowemu parkowi. Odtworzono parkowy system wodny, odbudowano mostki i przyczółki.



Opis

Dwór klasycystyczny, parterowy, zbudowany na planie prostokąta, z dwuspadowym dachem i z pięterkiem na poddaszu. Ozdobą dachu są lukarny znajdujące się po jego obu stronach. Okna niegdyś zdobiły profilowane opaski, naczółki ryzalitu frontowego zdobiła postać mężczyzny z psem u nogi, zaś balkon z ozdobną balustradą wspierały cztery drewniane, profilowane kroksztyny (zakończenia belki stropowej, wystającej przed elewację).

Park

Park z XIX w. o pow. 9,3ha. Do dworu prowadzą aleje kasztanowców i lip. W centralnej części parku znajduje się duży staw, który przewężając się, tworzy dwie odnogi. Te utworzyły romantyczne wyspy. Niegdyś prowadziły na nie ozdobne mostki wkomponowane w pięciu nawodnionych częściach parku. A wszystko w cieniu olbrzymich, starych drzew. Znajdziemy tu dęba błotnego, sosnę wejmutkę, daglezję zieloną. A także lipy, graby i buki. Rośnie tu także wiele okazów pomnikowych, m.in. dąb szypułkowy o obw. w pierśnicy 450cm, dąb błotny o obw. 290cm, sosna wejmutka o obw. 220cm, oraz okazała daglezja zielona.
W latach 80-tych XX w. udrożniono system wodny, oczyszczono stawy, uporządkowano parkowe aleje i założono nowe trawniki, przeprowadzono cięcia pielęgnacyjno - korygujące, oraz dokonano nowych nasadzeń celem przywrócenia dawnej kompozycji przestrzennej. Niestety brak dalszej opieki spowodował ponowną dewastację założenia - odrosty korzeniowe, chwasty i samosiewy krzewów.


Inne

Zabudowania gospodarcze.

tekst: Marek polskiezabytki.pl 2011

Komentarze

Aby skomentować obiekt, zaloguj się. Jeżeli nie masz jeszcze konta w serwisie, zarejestruj się.

Ten obiekt nie został jeszcze skomentowany.