Modliborzyce

Stan obecny

Własność J.S.T. (2009)

Historia

Dwór z pocz XX w.
W 1420 r. wieś należała do Modliboga. W latach 1460-1461 właścicielem wsi był sędzia Mikołaj Modlibóg herbu Rola. W 1527 r. Modliborzyce posiadał Andrzej Patrycy Nidecki, sekretarz biskupa krakowskiego A. Zebrzydowskiego. W 1582 r. wieś znajdowała się w posiadaniu chorążego inowrocławskiego Adama Balińskiego herbu Ogończyk. A. Baliński, jako innowierca, był sygnatariuszem aktu synodu toruńskiego w 1595 r.. W 1583 r. wieś znalazła się w posiadaniu Sebastiana Osieckiego. W 1604 r. właścicielem wsi był Roman Osiecki, w 1615 r. Stanisław Przyłubski herbu Poraj, cześnik inowrocławski (1614-1629). W 1689 r. Modliborzyce należały do Ludwika Zakrzewskiego herbu Pomian. Kolejnym właścicielem był Michał Stanisław Zakrzewski herbu Pomian, pisarz brzeski (1681-1686), podsędek brzeski (1686-1694), sędzia brzeski (1694-1713), kasztelan kruszwicki (1713-1717). W 1791 r. wieś była w posiadaniu cześnika inowrocławskiego Andrzeja (Zboży) Zakrzewskiego. W latach 1793-1826 Modliborzyce były własnością jego młodszego brata Józefa (Zboży) Zakrzewskiego. Od 1827 r. do lat 60. XIX wieku właścicielem części wsi był Jan Zakrzewski. W 1836 r. część wsi przeszła w ręce Fryderyka Carla Cords i jego żony Albertyny Nicoliny Rosanny z domu Schenk. Ten dział w 1843 r. przejęła Albertyna Nicolina Rosanna Zakrzewska z domu Schenk. W 1876 r. właścicielami części majętności stali się Jan Carl Cords i jego żona Augustyna Maria z domu Perin. W 1886 r. Komisja Kolonizacyjna wykupiła 998 ha za sumę 800.000 marek. W latach 1899-1901 na tym terenie osiedliło się 36 kolonistów niemieckich. Na podstawie traktatu wersalskiego z dnia 28 czerwca 1919 r. majętność Modliborzyce przejął Skarb Państwa Polskiego. W 1931 r. zajmowała obszar 571 ha, na którym mieszkało 379 osób. W 1933 r. Modliborzyce weszły w skład gminy obwodowej Dąbrowa Biskupia. W czasie 2 wojny pozostawały pod zarządem niemieckim, wyzwolone zostały w styczniu 1945 r.
(Opracowanie na podst. strony internetowej Gminy Dąbrowa Biskupia.)

Opis

Dwór parterowy, wzniesiony na planie prostokąta, nakryty dwuspadowym dachem mieszczącym użytkowe poddasze i mieszkania w szczytach, podpiwniczony. W dziewięcioosiowej fasadzie skromny portyk filarowy poprzedzony schodami, osłaniający wejście.

Park

Pozostałości parku z XIX w. o całkowicie zatartej kompozycji przestrzennej. Fragmenty parku zostały wykarczowane i zamienione na poletka uprawne, ogródki i nieużytki. Łączną powierzchnię jego pozostałości można ocenić na około 1 ha.

Inne

Budynek gospodarczy, ogrodzenie oraz czworak.

tekst: Marek polskiezabytki.pl 2011