Łówkowice

Województwo:kujawsko-pomorskie
Powiat:aleksandrowski
Gmina:Bądkowo
Rodzaj obiektu:Dwór

Stan obecny

Ruiny. Własność UG. w Bądkowie

Historia

Dwór z XIX w.
Wieś wzmiankowana w 1489 r. jako Lowkowycze w parafii Lowycz, miała wtedy 16 łanów ziemi zasiedlonej, oraz 10 łanów opustoszałych, karczmę i wiatrak; w 1521 r. Łowkowice zostały zakupione przez braci Kretkowskich (synów Mikołaja, wojewody brzeskiego) od Mikołaja Breguły z Boraczowa za 1000 złotych węgierskich; na częściach wsi figurowali także synowie Mikołaja: Erazm z Kretkowa (1520-1549) - starosta pyzdrski, kasztelan brzeski (widniał na terenach Łowkowic w latach 1520-1549), Grzegorz- kasztelan rypiński w latach 1520-1568), Andrzej i 5 syn Mikołaj, który dziedziczył na części Łowkowic w latach 1520-1530); wieś Łowkowice była w posiadaniu Kretkowskich do 1550 r.
Adolf Pawiński podaje, że w XVI wieku wieś Glowkowice mająca 15 łanów i tylko 3 chłopów ( zagrodników) ? należała do podczaszego brzeskiego ? Martina Osieckiego.
W 1634 r. Łowkowice były dużą wsią - było w niej aż 15 dymów, z których płacono 22 floreny i 15 groszy podatku;
z rejestru pogłównego (1674 r.) wynika, że we wsi był jeden szlachcic oraz 55 plebejuszy, którzy opłacali 57 florenów podatku, w 1755 r. w Łowkowicach były 22 dymy, zaś w 1779 r. wieś stała się własnością Józefiny Wessalowej.
W 1789 r. należała do Władysława Dębskiego. Dębscy (Dombscy) herbu Godziemba to jeden z najstarszych rodów Kujawskich.
W 1875 r. Ludwik Wolski, syn Juliana, założyciela Marszałkowa, sprzedał majątek Łówkowice i zamieszkał w Warzymowie nad Gopłem. Według spisu majątków ziemskich w powiecie nieszawskim z 1881 r. Łowkowice obejmujące 870 mórg nowopolskich należały do Wolskich. Wówczas do Wolskich należały również Marszałkowo i Żabieniec - razem 105 mórg . W II Rzeczypospolitej Łówkowice to: wieś, kolonia i folwark.

Opis

Ruiny nieczytelne, całkowicie zarośnięte przez samosiejki drzew i krzewów.
Dawniej był to neoklasycystyczny, piętrowy dwór z dachem naczółkowym, zbudowany na planie prostokąta. W części środkowej znajdował się efektowny portyk kolumnowy podtrzymujący trójkątny fronton.