Miedzianka

Stan obecny

Po rozbiórce pałacu zachowały się jedynie piwniczki oraz resztka bramy wjazdowej.

Historia

W 1353 r. na terenie obecnej Miedzianki książę świdnicki Bolko II wzniósł zamek.
Hans Dypold właściciel Miedzianki panował do 1531 r., w tym okresie doprowadził Miedziankę do rangi czołowego ośrodka wydobycia i przerobu rud miedzi, ołowiu i srebra w Sudetach. Przebudował on w 1518 r. gruntownie zameczek, nadając mu renesansowy charakter.

Kolejnym właścicielem był Alex Holzschau. Od 1537 r. właścicielem zamku był sekretarz stanu króla polskiego, krakowianin, Justus Ludwig Decius. Kolejnymi właścicielami byli kupcy jeleniogórscy, Hans i Franz Hellmann - do 1543 r.. W 1562 r. posiadłość kupiła rodzina Schaffgotsch. W 1598 r. za 25 tysięcy talarów majątek zakupił George von Furst.

W czasie wojny trzydziestoletniej, 9 czerwca 1637 r. żołnierze chorwaccy spalili całkowicie Miedziankę. Domy zbudowane z drewna, jak również gontowe i słomiane dachy szybko padły ofiarą płomieni. Wówczas zniszczeniu uległ też zamek, który wkrótce został odbudowany.
W 1728 r. Miedzianka została ponownie zniszczona w wyniku pożaru. Odbudowa trwała do 1752 r.. W 1737 r., rodzina Furst sprzedała posiadłość Christophowi Ferdinandowi von Nimptsch. W 1768 r. Miedzianka staje się własnością tajnego pruskiego ministra stanu, Hansa Heinricha von Churschwandt. Wdowa po nim, hrabina von Nimptsch, odziedziczyła posiadłość i poślubiła Wilhelma von Schlabrendorf. Sprzedali oni posiadłość w 1780 r. pruskiemu kapitanowi królewskiemu, Ernestowi Hermannowi von Koelichen und Rustern. Kolejną właścicielką w 1802 r. została hrabina Ernestine von Matuschka. W 1811 r. majątek przeszedł na własność syna hrabiego Gustava Maria von Matuschka. W latach 1813 - 1819 z jego polecenia wybudowano nowy pałac w stylu klasycystyczno-biedemeierowskim. Następnie sprzedał go hrabiom von Stolberg z Janowic.

Dnia 12 października 1824 r. wieczorem w domu nr 84 wybuchł pożar i zaczął się szybko rozprzestrzeniać. W Miedziance po pożarze zachował się doskonale jedynie pałac.
Po 1945 r. w pałacu umieszczono administrację i stołówkę kopalni miedzi. W 1958 r. pożar zniszczył dach pałacu. Ponieważ wyczerpały się bogactwa naturalne w kopalniach, miasteczko zaczęto wyludniać. Około 1972 r. zaczęto rozbierać i likwidować budynki miedzianki, w tym pałac.