Skatalogowanych zabytków: 11364
Zarejestruj się
Miniatura Kościelna Wieś
zdjęcie Marek Kujawa 2009
Miniatura Kościelna WieśMiniatura Kościelna WieśMiniatura Kościelna WieśMiniatura Kościelna WieśMiniatura Kościelna WieśMiniatura Kościelna Wieś

Użytkownicy współtworzący opis i dane obiektu

Marek KujawaElżbieta KosseckaQuetzalcoatl Ehecatl

Kościelna Wieś

Województwo:kujawsko-pomorskie
Powiat:radziejowski
Gmina:Osięciny
Rodzaj obiektu:Dwór

Rejestr zabytków

Zespół:dworski
Obiekt:dwór (ruina), nr rej.: 4/A z 28.04.1966
Park:nr rej.: 242/A z 4.11.1987

Stan obecny

Ruiny.. Własność Jednostki Samorządu Terytorialnego.

Historia

Dwór z poł. XIX w.
Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1297 r. Z tego okresu pochodzi prawdopodobnie świątynia p.w. św. Wawrzyńca, wzniesiona przez Odrowążów, zapewne w miejscu wcześniejszego pogańskiego miejsca kultowego. Jednakże legenda mówi, że fundatorem tego kościoła był Piotr Dunin, starosta kruszwicki, kanclerz Bolesława Krzywoustego. Pod koniec XIII w. istniał tu także pierwszy dwór zbudowany przez Łabędziów, który w XIV w. stał się własnością Ogończyków Kościelskich. Około 1330 r. dwór ten został spalony przez Krzyżaków, a w latach 1350-60 został odbudowany i obwarowany wałem i parkanem. Pod koniec XV w. właścicielami wsi byli Kościelski i Jan Moszczeński. W 1639 r. archidiakon włocławski, ks. Grotkowski pisał: ?wieś Marcina Zakrzewskiego nazwana Kościół albo Kościelna Wieś, w niej kościół murowany p.w. św. Wawrzyńca przez sektę kalwińską, mianowicie przez dziedziców tej wsi jak i ministrów tej sekty znieważony, zgwałcony i przez 55 lat w tem świętokradztwie zostający??. Gdy zmarł przełozony sekty, P. Zakrzewski, współdziedzice wsi powrócili do wiary katolickiej i udali się do biskupa kujawskiego z prośbą o oczyszczenie z błędów kalwińskich i ustanowienie nowego proboszcza. Ten ustanowił proboszczem ks. Wilkostowskiego z parafii Osięciny. Opierała się temu pozostająca w protestantyźmie wdowa Zakrzewska, matka Marcina. W 2. połowie XVII w. wzniesiony został nowy dwór obronny, który przetrwał do przełomu XVIII i XIX w., kiedy to majątek należał do Antoniego Kanigowskiego. Kolejnymi właścicielami wsi byli Zielińscy-Kocent, z których inicjatywy wzniesiony tu został w połowie XIX w. obecny murowany budynek pałacu. Był on jednakże za mały i pod koniec XIX w. do budowli dobudowane zostało piętrowe skrzydło. W 1913 r. majątek nabył Jan Franciszek Mierosławski, krewny gen. Ludwika Mierosławskiego. W 1920 r. pałac został rozbudowany. Areał majątku liczył w tym czasie około 525 ha. Po 2 wojnie światowej majątek został przejęty przez Skarb Państwa Polskiego. Jego ziemie rozparcelowano a w pałacu utworzono mieszkania. Mieściła się tam też Gromadzka Rada Narodowa, biblioteka i częściowo sale szkolne. Po opuszczeniu pałacu przez użytkowników uległ on ruinie i został prawie całkowicie rozebrany przez miejscową ludność. W ostatnich latach ruina wraz z parkiem znalazła nowych właścicieli, którzy planują odbudowę obiektu.

Opracowanie na podstawie badań terenowych i dostępnych źródeł. Prawa do tekstu zastrzeżone (M.K.)

Opis

Był to pałac klasycystyczny, wybudowany na wzniesieniu, fasadą zwrócony na płd.-zachód. Parterowy budynek zdobił trójkątny fronton i kopuła nad sienią wejściową a jego naroża pozorne wieżyczki. Niegdyś otaczały go fosa i stawy.
Po kolejnych 11 latach (2020) stan ruin bez większych zmian.

Park

Pozostałości parku krajobrazowego z 2. poł. XIX w. o powierzchni około 4,5 ha. Założenie jest dzikie i nie posiada czytelnej kompozycji przestrzennej. Rośnie tu cenny starodrzew a w południowej części parku znajduje się staw.

Inne

Kościół p.w. św. Wawrzyńca, pierw. romański z 2. poł. XII w., rozb. w XIII i XV w., przeb. w 1612 r., gruntownie wyremontowany w 1965 r.
Dzwonnica drewniana z ok. 1854 r.

tekst: Marek polskiezabytki.pl 2011

Komentarze

Aby skomentować obiekt, zaloguj się. Jeżeli nie masz jeszcze konta w serwisie, zarejestruj się.

Andrzej Górski11 lat i 6 miesięcy temu
Jeszcze w 1982r w "Vademecum Turystycznym" o województwie włocławskim napisano ,że "w parku położonym na wzniesieniu stoi parterowy dwór póżnoklasycystyczny z poł XIXw.Otaczają go fosa i stawy.Fronton pałacu wieńczy trójkątny orzyczółek a naroża pozorne wieżyczki" A teraz co...? Pozostały same fragmenty murów.Nawet tynki zostały odkute.Wandale,barbarzyńcy dokonali tych zniszczeń za cichym przyzwoleniem ówczesnych władz [w tym tzw."konserwatorów"[WKZ].Powinni się tego wstydzić.Dziwię się też ,że śp.Pan W.osoba tak zasłużona w ratowaniu Powązek[który w dzieciństwie też tu mieszkał nie zwrącał wtedy im uwagi>Bardzo dziękuję Panu Markowi Kujawie za te zdjęcia i opisy dawnych kujawskich siedzib ziemiańskich z którymi jestem związany sentymantalnie choć nie żyłem w tamtych czasach. AG.czlonek rodziny Mi[e]rosławskich-ostatnich przedwojennych właścicieli Kościelnej Wsi a także potomek kilku kujawskich rodów.
Jolanta Byczek11 lat i 4 miesiące temu
Byłoby wspaniale dowiedzieć się czegoś więcej o rodzinie Mierosławskich...zobaczyć jakieś zdjęcia...krążą legendy wśród mieszkańców Kościelnej Wsi i jej okolic na temat tej rodziny i jej losów. Skarbnicą wiedzy byli starsi ludzie, których wystarczyło tylko kiedyś wysłuchać, którzy pamiętali coś z dzieciństwa, których już teraz niestyty nie ma wsród nas...wiele rzeczy ulatuje bezpowrotnie niezauważalnie.
Alexander Litwiński10 lat i 10 miesięcy temu
Ja również mam przodków z Kujaw - własnością mojej rodziny były nieodległe majątki Konary, Lekarzewice, Zagajewice, Osłonki, Jaranowo. Do Kościelnej Wsi jeździło się co niedzielę na mszę, tam moi pradziadkowie brali ślub, a na cmentarzu stoi kaplica rodzinna ze szczątkami pięciu osób. Dwór w Kościelnej Wsi widziałem w zeszłym roku. Szkoda że nie przetrwał w lepszym stanie. Pozdrawiam, alex1849
Małgorzata Woźniak7 lat i 9 miesięcy temu
Próbuję znaleźć zdjęcia dworu z okresu przedwojennego lub powojennego . Może ktoś jest w posiadaniu takich strych zdjęć i mógłby je użyczyć, bardzo mnie ciekawi jak wyglądał ten podobno największy w tej okolicy dwór w całej okazałości.
Marek Kujawa3 lata i 7 miesięcy temu
Wątpliwe, aby po 4 latach zajrzała tu p. Małgorzata Woźniak, jednak sądzę, że zdjęcia dworu może posiadać p. Andrzej Górski. Sugerowałbym zwrócić się do niego przez pocztę serwisu.
Quetzalcoatl Ehecatl3 lata i 6 miesięcy temu
Moja koleżanka pochodzi z Kościelnej Wsi. Jako mała dziewczynka biegała po parku i miejsce to było jej zawsze bliskie sercu. Za każdym razem byłem zdumiony z jakimi niesamowitymi emocjami opowiadała mi o tym właśnie miejscu. Kilka dni temu, po wielu latach zapytałem koleżankę, jak to było dokładnie z historycznymi zdjęciami jakie posiadała. Jej matka kazała przekazać bezzwrotnie zdjęcia nowej właścicielce Dworu w formie prezentu. Tych zdjęć było dużo. PS Z tego co czytam powyżej, rozumiem, że stan własności się zmienił.
Quetzalcoatl Ehecatl3 lata i 3 miesiące temu
Z tego co się dowiedziałem od koleżanki: Ponad 20 lat temu nową właścicielką obiektu była pani pochodząca z Warszawy, która wykładała historię na UJ. Nie tylko moja koleżanka posiadała historyczne zdjęcia, ale także jej koleżanka, wówczas były to małe dziewczynki. Niestety z drugą wtedy młodą osobą- nie ma kontaktu. Także, jedną część zdjęć ma Pani, która wykładała historię na UJ, a drugą część zdjęć- ma na dzień dzisiejszy ponad 30- letnia kobieta, która w młodości zamieszkiwała wieś. PS Takie oto dwie wskazówki. Jeśli dowiem się czegoś więcej- napiszę.
Quetzalcoatl Ehecatl3 lata i 3 miesiące temu
Nie znam Cię i nigdy nie widziałem.
W przekazanych legendach z ciekawością poznałem.
Zdumiewające, bo słyszę nuconą życia melodię.
Młodej damy, która dostojnie nosi rodową kolię.
Przenosząc się w czasie, widzę Twoje skryte marzenia.
Podczas rycerskiego śpiewu- ludzkie szczere wzruszenia.
A nawet dostrzegam błyszczące dworskie zbroje.
W których z honorem walczyli mężni tutejsi woje.
Skoro już Cię nie ma, pozwolisz, że Twą istotę wspomnę.
A gdy kiedyś przybędę, to nigdy herbu nie zapomnę.
Choć Twoje marzenia rozsypane są po ziemi.
Pozbieram je słowami i może jedno wręczysz mi.
Jestem w tej historii z Tobą.
Tamy czasu zalane są pamięci wodą.
Idę w zadumy przeszłego zbrojnego konwoju.
Czas już ruszyć do nowego boju!
Błysk nadziei iskrzy i nigdy swą siłą nie gaśnie.
Nawet, gdy w pogańskich legendach niemy las zaśnie.
To właśnie tutaj powstał narodzony, murowany rycerz.
Zamkowy wciąż warowny i wierny alkierz.
Kościelnej Wsi Szlachetny Woju!
Powstań ponownie do boju!
Szkielet z kości przodków, daje Ci oddech istnienia.
Niech urzeczywistnią się dawne, wzniosłe marzenia.

Pali się ogień, pali.
Pożoga zniszczenia wspomnień nie wypali.
Jak to jest możliwe, że gdy taki silny.
Nigdy nie byłeś tym zdarzeniom winny.

Pali się ogień, pali.
Kolejny mur polskiej pieśni się wali.
Ty polski strażnik historii.
Twoje ciało smutnych, lecz symbolicznych alegorii.

Może tej wiosny będziesz kolorowym motylem.
To nie możliwe..., przecież u Ciebie byłem...

W mojej wyobraźni...

Zasadzę różany klomb, woda naleje się do stawów.
Uformuję aleje, ich zapach dotrze do słowiańskich magów.

W mojej wyobraźni...

Nie znam Cię i nigdy nie widziałem.
Jesteś mi bliski, Twoje marzenia poznałem.

Quetzalcoatl Ehecatl (A.M.) 12.01.2021 r.
Marek Kujawa3 lata i 2 miesiące temu
Niestety Aronie, podmiot liryczny Twojego poematu jest pusty, głuchy i zimny jak głaz. Od 10 lat nikt nawet nie wyciął bujnie rozrastających się w ruinach krzaczorów...
Panie Marku , nadal interesuję się historią pałacu w Kościelnej Wsi. z p. Andrzejem Górskim nawiązałam kontakt .Zdjęcie jakie mi udostępnił jest to zdjęcie akwareli którą Pan udostępnił , obecnie oryginał znajduje się w Kłóbce, gdzieś chyba spotkałam taką informację, oraz kilka zdjęć rodziny Mierosławskich z którymi był skoligacony. Dotarło do mnie jeszcze jedno zdjęcie zdjęcia z okresu kiedy właścicielami była rodzina Mierosławskich, jednak nieznane jest pochodzenie tej fotografii. Próbowałam pytać mieszkańców jednak bez odzewu . Bardzo cenne informacje przekazał p.
Quetzalcoatl Ehecatl. Z mojej wiedzy posiadłością nikt się zupełnie nie interesuje . Odwiedziłam pozostałość po ruinach ok rok temu mam zdjęcia , muszę się zabrać i opracować zebrane infomację i upublicznić. Jako ciekawostkę powiem , że dotarłam do potomka Antoniego Kocenta Zielińskiego, jednak rodzina straciła wszelkie pamiątki z czasów posiadania pałacu w czasie powstania Warszawskiego . Bardzo liczyłam na spotkanie z potomkiem jednak pandemia te plany popsuła. Jeżeli mogę to dalej apeluję o upublicznienie zdjęć pałacu zapewne do Pani obecnej właścielki trudno będzie dotrzeć.Pozdrawiam