Skatalogowanych zabytków: 11364
Zarejestruj się
Miniatura Jastrzębie
2015, zdjęcie Marek Kujawa
Miniatura Jastrzębie

Użytkownicy współtworzący opis i dane obiektu

Marek Kujawa

Jastrzębie

Województwo:kujawsko-pomorskie
Powiat:świecki
Gmina:Drzycim
Rodzaj obiektu:Pałac

Rejestr zabytków

Zespół:pałacowy z pocz. XX w., nr rej.: 126/A z 20.11.1982

Stan obecny

Własność prywatna. Mieści się tu hotel i restauracja.

Historia

Pałac z pocz. XX w.
Pierwsza wzmianka o wsi Jastrzębie pochodzi z 1360 r. Za czasów krzyżackich była to wieś włościańska.
W 1874 r. właścicielem zostaje Albert Heinrich, 16 listopada 1880 r. w Dreznie Albert poślubia Hildegardę Senff, córkę honorowego obywatela Bydgoszczy Emila Senff. W 1881 r., w ówczesnym Falkenhorst rodzi się ich córka jedynaczka - Hildegard Charlottte. Hildegarda w wieku 19 lat poznaje w Warnemunde Wiktora von Detmering i w 1900 r. pobierają się. Victor Wilhelm Johann Friedrich Carl v. Detmering (1874 ? 1936) był synem Paula Friedricha Alexandra V. Detmering, emerytowanego generała majora ,który 18 stycznia 1896r., w uznaniu wielu zasług dla Prus, w 25 rocznicę proklamacji cesarza w Wersalu otrzymał patent szlachecki .
Wiktor von Detmering był absolwentem akademii wojskowej w Plön, którą ukończył jako chorąży. Potem 22 marca 1893 r. wstąpił do 35 Pułku Artylerii Polowej w Grudziądzu, gdzie w sierpniu 1894r, awansował na oficera. Do listopada 1905 r, jako porucznik służył w 71 Pułku Artylerii w Grudziądzu. Po przeszkoleniu w dziedzinie rolnictwa i po śmierci teścia w 1907 r., został właścicielem majątku Falkenhorst. W 1910 r. rozpoczyna on budowę siedziby - pałacu.
W 1913 r. pałac otrzymuje oświetlenie elektryczne.
Wiktor w listopadzie 1914 r. wyruszył na wojnę, wyróżnił się w bitwach o Mławę. Otrzymał Żelazny Krzyż i awansował na kapitana. Potem został dowódcą kwatery głównej oddziału armii w Zastrow.
Jak wynika z prowadzonej do dzisiaj kroniki rodziny Detmering - Victor i Hilda mieli trójkę dzieci: Victor Paul Friedrich Albert (1901-1928 r.), Hildegard Louise Anna Maria (1902-1942 r.), Wolfgang Hans Heinrich Hermann (1904-1945 r.)
Victor w wieku 27 lat , zginął podczas polowania w lesie, w Zalesiu Szlacheckim. Według oficjalnych źródeł zastrzelony przez kłusownika, według źródeł nieoficjalnych zastrzelony przez swojego szwagra Hansa Joachima Modrowa.
Hilda ok. 1923 r. poślubiła Hansa Joachima Modrowa, syna Otta i brata Guntera.
Wolfgang miał czwórkę dzieci: Victora Heinricha, Ingrid Hildegard Margarethę, Jurgena Paula Wolfganga i Wolfa Dietera Hermanna. To właśnie ten ostatni pozostawił największe żródło wiedzy o budowniczym Pałacu. Jest prawnikiem i emerytowanym kanclerzem Uniwersytetu w Lubece.
Po śmierci budowniczego pałacu, w 1936 r., majątkiem zarządza jego żona Hildegarda, która w 1943 r. odsprzedaje majątek swojemu zięciowi Joachimowi, Hansowi Modrow. To on wraz z wybuchem II Wojny Światowej staje na czele powiatowej organizacji Selbschutz. Podobnie jak jego brat będący starostą kościerskim, dokonuje wskazań, aresztowań i egzekucji ponad 250 osób z okolicznych wsi, w pobliskim lesie.
Po 2 W.Św. majątek przechodzi na własność państwa i zostaje utworzone Państwowe Gospodarstwo Rolne.

Pałac w okresie powojennym miał wielu właścicieli. Obecny wykonał tu remont (2006-2010 r.) dzięki któremu możemy znów zachwycać się tym oryginalnym obiektem.

Opis

Pałac w Jastrzębiu zaliczany jest nurtu modernistycznego w architekturze Pomorza Zachodniego, który ukształtował się pod wpływem schyłkowej fazy neoklasycyzmu w architekturze rezydencjonalnej Wielkopolski. Formy zewnętrzne pałacu korespondowały z nową niemiecką nazwą Jastrzębia, przemianowanego na Falkenhorst, niem. \\\"Sokole Gniazdo\\\".
Architektura pałacu łączy w sposób eklektyczny elementy ze średniowiecznej architektury militarnej, takie jak: graniasta wieża ze sterczynami, wysoki kamienny cokół z bogatym ukształtowaniem korpusu od strony założenia parkowego.
Bryłę od strony ogrodu urozmaicono elementami o skromnej dekoracji architektonicznej (neoklasycystycznej) tj. ogrodem zimowym, dwoma tarasami, loggią i balkonem nad wykuszem salonu. W efekcie końcowym powstał korpus o charakterze nawiązującym do warownych siedzib rycerskich, z bardzo funkcjonalnym i nowoczesnym wnętrzem.
Pałac w Jastrzębiu należy do grupy budowli, w których najwcześniej zastosowano konstrukcję żelbetową, a także centralną instalację grzewczą.
Architekt pałacu pochodził prawdopodobnie z Nowego nad Wisłą. Budowę obiektu z wykorzystaniem jak na owe czasy bardzo nowoczesnej technologii żelbetowej przeprowadzono w latach 1910 -1912 r.

Park

Park z XX w., o powierzchni 1,65 ha. Został harmonijnie wkomponowany w rzeźbę terenu, czyli skarpę, cieniste parowy i staw.
Do pałacu prowadzi podjazd, otaczający kolisty trawnik z fontanną. Rosną tu wierzby, świerki pospolite i kłujące, krzaczaste formy dorodnych cisów.
Gatunki najczęściej spotykane w parku to: lipy drobnolistne, jesiony wyniosłe, kasztanowce białe, oraz wiązy pospolite.
Architektura tylnej części pałacu, głównie taras z ozdobnymi schodami, współtworzy wraz z zabytkowym drzewostanem cudowny klimat tego miejsca.

Inne

Zabudowania folwarczne.

tekst: Marek polskiezabytki.pl 2011

Komentarze

Aby skomentować obiekt, zaloguj się. Jeżeli nie masz jeszcze konta w serwisie, zarejestruj się.

Ten obiekt nie został jeszcze skomentowany.