Giebnia

Stan obecny

Pozostałości.

Historia

Dwór z końca XIX w. W ruinie.
Wieś Giebnia powstała dopiero w XIX w. jako pruski folwark, stanowiący w 2. poł. tegoż stulecia dominium w powiecie inowrocławskim, obejmujące 1082 mórg gruntu Wśród właścicieli wymieniany jest m.in. Franz Mittelstadt (1860 r.), Alfred Shmidt (1893 r.) - w tym okresie wybudowano dwór i założono park, Tadeusz Chrzanowski (1909 r.), i Teofil Adamski (1914 - 1939 r.). Po wojnie majątek przejął Skarb Państwa Polskiego. Przez wiele lat na terenie majątku znajdowała się Rolnicza Spółdzielnia Produkcyjna. Z czasem musiała jednak ustąpić miejsca rozszerzającym swoje terytorium Zakładom Sodowym. Dwór został rozebrany w latach 70. XX w. W ciągu ostatnich 20 lat nastąpiło prawie całkowite zrównanie założenia z ziemią (stan na 2014 r.).
Prawa do tekstów zastrzeżone (M.K.)

Opis

Dwór był okazały, parterowy, ozdobiony ośmiokątną wieżą w południowo - zachodnim narożu budynku. Obecnie pozostało z niego gruzowisko, doskonale ukryte w gąszczu samosiewów, wyrosłych przez ostatnie 20-30 lat. Dotychczas błędnie lokalizowaliśmy ruiny dworu, co spowodowane było większą ilością ruin, także po pozostałych budynkach majątku. Jego dokładne położenie to lewy, górny prostokąt na mapce rastrowej dawnej spółdzielni z rysunku. Obecnie oprócz dość sporego wzniesienia utworzonego z gruzów, zachowały się tam czytelne pozostałości oktagonalnej wieży z widocznymi resztkami elewacji.

Park

Park z końca XIX w. Praktycznie nie istnieje, pozostało tu bliżej nieokreślone skupisko młodych drzew - samosiewów i krzewów, otoczone składowiskiem odpadów z zakładów sodowych i drogami dojazdowymi do niego. Drzewa zabytkowe, które wzrastały przez dziesiątki i setki lat - klony zwyczajne, dęby szypułkowe, cisy, robinie akacjowe, topole czarne i wiele innych - zniknęły bez śladu. Park miał niegdyś powierzchnię 1,8 hektara. był tu też staw zlokalizowany w naturalnym obniżeniu terenu, oraz pas wysokich granicznych jesionów.

Inne

tekst: Marek polskiezabytki.pl 2011