Dąbrówka

Historia

Trudno jest stwierdzić kto był pierwszym właścicielem wsi gdyż nazwa Dąbrówka jest szalenie popularna tak w tych okolicach jak i w całej centralnej Polsce. Historycy przypuszczają, że Jakusz herbu Sokoła był właścicielem tej wsi od początków XV w. aż do 1433 r. gdy Dąbrówkę przejął jego syn Jan. W późniejszych latach wieś podzieliła się na 4 osobne części będące siedzibą szlachty zagrodowej, najprawdopodobniej Dąbrowskich herbu Dołęga i Ossowskich herbu Rola. Konsekwencje tych działów widać aż do 1945 r. W XIX w. w Dąbrówce wyodrębniono 3 części oznaczone literami A, B, i C. Całość dóbr nigdy nie została połączona. Pod koniec XIX w. w jednych rękach znalazły się działy oznaczone jako A i B. One też zostały znacjonalizowany po II w. Światowej. Dział C miał za mała powierzchnię i nie podlegał reformie rolnej. Połączone działy A i B zostały przekazane po 1945 r. spółdzielni ?Samopomoc Chłopska?. Później dwór wraz z zabudowaniami sprzedano w ręce prywatne.





Dwór istniejący do dziś powstał między rokiem 1920 a 1930. Inicjatorem budowy był Stanisław Piaseczyński, właściciel dóbr albo ich dzierżawca Jan Gniazda.

Opis

Dwór wzniesiony w trzeciej dekadzie XX w. w stylu dworkowym. Budynek jest murowany i otynkowany, parterowy o niejednolitej bryle. Korpus główny wybudowany jest na rzucie prostokąta. Przylegają do niego: od północy niewielki prostokątny ryzalit przestrzenny, od południa łącznik a za nim poprzecznie ustawione do całości skrzydło. Cały budynek przykryty jest dachami o zróżnicowanej formie. Nad korpusem głównym, jest dach łamany, nad gankiem i ryzalitami dachy dwuspadowe, naczółkowe a nad facjatą jest dach wielopołaciowy. Wszystkie dachy pokryte są dachówką ceramiczną. Elewacja frontowa jest jedenastoosiowa. Trzy środkowe osie to wysunięty, dwukondygnacyjny ganek posiadający w narożach filary oraz dwie masywne kolumny po środku. Na górnej kondygnacji ganku znajduje się taras. Elewacje boczne są jednoosiowe. Elewacja ogrodowa jest dziewięcioosiowa. Poprzedzona jest ona czterokolumnowym gankiem. Nad nim znajduje się wieloboczna facjata. Dwór jest właściwie nie ozdobiony. Układ wewnętrzny dworu jest dwutraktowy. Pokoje są w amfiladzie. Po środku głównej części dworu znajduje się sień idąca na przestrzał. W sieni tej znajdują się schody prowadzące na poddasze. Na poddaszu mieszczą się dwa użytkowe pokoje.

Park

Przy dworze znajdują się resztki starego parku. Kompozycja jest już prawie kompletnie zatarta. Ostało się tylko kilka drzew z dawnego drzewostanu oraz staw o zaniżonym poziomie wody. Na trawnikach i na części gruntów parkowych stworzono ogródki uprawne.


tekst: Redaktor Druga Połowa 2011