Wróblewo

Stan obecny

Własność prywatna.

Historia

Dwór z pocz. XX w.
W 1567 r. wg Pawińskiego wieś dzieliła się na dwie części: 1-sza miała półtora włóki i 5 ogrodników, a 2-ga 2 włóki i 2 ogrodników. W 1781 r. we wsi mieszkało 58 osób. Pod koniec XVIII w. była to własność Szydłowskich, w tym w 1783 r. sędziego ziemskiego zakrzeńskiego Edwarda Szydłowskiego. W 1827 r. wieś liczyła 7 domów i 60 mieszkańców. Mieszkała tu drobna szlachta, a w XIX w. powstał folwark, który ok. 1887 r. liczył 361 mórg, w tym 346 mórg ziem uprawnych, 4 m. łąk i pastwisk i 11 m. nieużytków. Folwark posiadał 9 budynków drewnianych i pokłady torfu. We wsi było także 10 osadników posiadających 14 mórg gruntów. Wróblewo należało kolejno do: Marcina Wiśniewskiego, jego syna Mikołaja Ambrożego Wiśniewskiego, następnie stanowiło współwłasność synów Mikołaja - Wincentego, Mariana i Piotra. Ten ostatni był znanym botanikiem. Urodził się we Wróblewie w 1881 r. W 1910 r. otrzymał stopień doktora filozofii, następnie wyjechał do Niemiec, a w 1912 r, powrócił do kraju i kontynuował karierę naukową.
W związku ze ślubem Marii Wiśniewskiej, córki Ignacego, z Feliksem Smoleńskim, Wróblewo stało się do 1946 r. własnością rodziny Smoleńskich. W 1909 r. oprócz Smoleńskich części wsi były w rękach Antoniego Gościckiego i Ludwika Płoskiego. Po wyzwoleniu Polski właścicielami dwóch części wsi byli dwaj bracia Smoleńscy. Gospodarstwo Feliksa liczyło 201 ha, a Jana 164 ha gruntów. Tenże Jan był ojcem generała Smoleńskiego, a oprócz Wróblewa posiadał majątek Gostkowo. Zaledwie kilometr na wschód znajdował się folwark Wróblewko, liczący 142 ha i należący do spokrewnionego ze Smoleńskimi Władysława Rzeczkowskiego. Obecny dwór wzniesiony został dla Feliksa Smoleńskiego w 1930 r. Po 1946 r. dobra te zabrał i rozparcelował Skarb Państwa Polskiego. We dworze umieszczono biura i mieszkania pracownicze Państwowego Gospodarstwa Rolnego w Opinogórze. Po ustawowym rozwiązaniu PGR-u w latach 90. XX w., dawny majątek przejęła Agencja Własności Rolnej Skarbu Państwa, która wykorzystywała dworek jako biuro. Obecnie znajduje się on w rękach prywatnych.

Opis sporządzony na podstawie dostępnych źródeł i informacji nadesłanych przez panią Grażynę Kręcicką.
Zdjęcia udostępnione przez panią Grażynę Kręcicką.
Wszystkie prawa zastrzeżone!

Opis

Dwór parterowy, murowany z cegły i otynkowany, wzniesiony na planie prostokąta, z mieszkalnym poddaszem nakrytym dachem dwuspadowym, krytym eternitem. W siedmioosiowej fasadzie znajduje się trójosiowa sionka zwieńczona prostą ścianką attykową. Wejście usytuowane jest od strony północnej, z lekkim odchyleniem na wschód. Dworek posiadał przybudówkę, dostawioną do lewej, wschodniej ściany szczytowej. Elewacje posiadają skromny detal architektoniczny; opaski okienne i boniowane narożniki. Układ wnętrz dwutraktowy z sienią na osi i schodami na poddasze.

Park

Park niegdyś o pow. 4,37 ha przecięty był w połowie rowem, zasilającym w wodę staw położony w jego zach. części. Obecnie zachowana grupa starodrzewu liczy ok. 0,4 ha, plus szpalery drzew na obrzeżach poletek powstałych wskutek wykarczowania części drzewostanu. Częściowo zachował się dawny układ przestrzenny założenia, m.in. półokrągły podjazd przed dworem.

Inne

tekst: Marek polskiezabytki.pl 2011