Szerokie

Stan obecny

Teren prywatny bądź J.S.T.

Historia

Dwór z XIX w.
W 1735 r. właścicielem wsi był burmistrz toruński Reinhold Teodor Schoenwald, następnie (1744 r.) burmistrz Christian Klosmann oraz mieszczanin z Torunia nazwiskiem Lemke. Ten sprzedał majątek majorowi von Besser, który później odsprzedał ją Toruniowi za kwotę 7400 talarów. Miasto wydzierżawiało dobra a od ok. poł. XIX w. przeszły one w ręce Grodzkiego. W 1885 r. dziedzicem wsi był Hermannn Windmueller. Dobra liczyły 280 ha, w tym 167 ha ziemi uprawnej, 64 ha łąk i 31 ha lasu. Było tu 5 domów i 24 dymy, zamieszkałych łącznie przez 137 m-ców, w tym 120 katolików. Folwark specjalizował się w hodowli bydła rasy holenderskiej i produkcji masła. Ostatnim przedwojennym właścicielem Szerokiego był Alfred Jędrzykowski. Dobra pod jego zarządem liczyły 132 ha i dostarczały 1127 marek dochodu katastralnego. Na ogólny areał składało się 67 ha ziem uprawnych, 41 ha łąk i pastwisk, 22 ha lasów i 2 ha nieużytków. Po 2. wojnie światowej ziemie przejął Skarb Państwa Polskiego. Z czasem wyburzono wszystkie zabudowania folwarku, a na ich miejscu utworzono pola uprawne.
Źródła:
Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich... 1880-1902;
Książka Adresowa Gosp. Rolnych pow. 50 ha Woj. Pomorskiego, 1929;
Geoportal, Mapster:
http://www.amzpbig.com/maps/2976_Pensau_1940.jpg
Poniższe opisy są prywatną analizą autora; w celu ich weryfikacji niezbędne są badania naukowe. W zw. z tym ne powinny służyć jako podstawa źródłowa dla innych opracowań.
Wszystkie prawa zastrzeżone!

Opis

Nieistniejący dwór i folwark znajdowały się 2,2 km na północ od geograficznego środka miejscowości Górsk. Obecnie w tym miejscu, otoczonym przez opływający je Kanał Górny, znajduje się tylko pole uprawne. Dokładną (!) lokalizację dworu zaznaczyliśmy na mapce obok. Budynek wzniesiony był w zachodniej pierzei podwórza gospodarczego w dłuższej osi zbliżonej do N-S, fasadą skierowany na wschód. Od zachodu, południa i płd. wschodu założenie otoczone było parkiem.

Park

Park z XIX w., obecnie nieistniejący, przed 2. wojną światową liczył ok. 3 ha. Wewnątrz znajdował się staw, zasilany wodą z rowu prowadzącego do Kanału Górnego.

Inne

tekst: Marek polskiezabytki.pl 2011