Siemoń

Stan obecny

Teren prywatny. Gospodarstwo Rolne Farmapol Spółka z o.o., Rzęczkowo.

Historia

Dwór z XIX w.
Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1400 r. Jej dawniejsze nazwy to Semon i Seman. Za czasów krzyżackich wieś należała do wójtostwa unisławskiego. W 1430 r. wymieniona została w toruńskim ?Liber pupillorum?, gdzie podano chłopów z polskimi nazwiskami. W 1468 r. wieś otrzymał od króla obywatel toruński ? Rudigier von Birken. Na początku XVIII w. Siemoń na pewno należał już do kościoła św. Jana w Toruniu. Z 1706 r. pochodzi informacja, że wieś dawała 7 półkorcy żyta i tyleż owca mesznego (meszne - forma daniny, podatku). W 1880 r. wieś miała 832 ha, w tym 728 ziemi uprawnej. W 1885 r. liczyła 139 domów i 242 dymy z 1091 mieszkańcami, w tym 991 katolików, 94 ewangelików i 6 żydów. Majątek rycerski liczył 274 ha, w tym 265 ha ziem uprawnych i przynosił czysty dochód gruntowy 2650 marek. Do folwarku przynależały 4 domy i 16 dymów, zamieszkałych przez 97 osób, w tym 77 katolików, 15 ewangelików i 5 żydów. Z inicjatywy miejscowych Polaków już w 1896 r. we wsi powstał Bank Ludowy, przeniesiony później do Złej Wsi, następnie połączony z Bankiem Spółdzielczym. Kościół był właścicielem dóbr do wybuchu 2 wojny światowej. Po wyzwoleniu Polski w 1920 r. wieś stała się tzw. gminą kościelną. Było tu jeszcze jedno duże gospodarstwo (59 ha i 615 marek dochodu katastralnego), którego właścicielem był Józef Czajkowski. Dobra kościelne w 1926 r. liczyły 274 ha, w tym 259 ha ziemi ornej oraz 6 ha łąk i pastwisk, i przynosiły 2711 marek czystego dochodu gruntowego. Po wojnie ziemie te zabrał i rozparcelował Skarb Państwa Polskiego. Skromny dwór stał tu jeszcze w latach 60. / 70. XX w., następnie został rozebrany.

Opis

Dawny dwór był budynkiem parterowym, nakrytym dwuspadowym dachem. We wsi nie zachował się jej dawny układ przestrzenny ani relikty dworu. Na terenie folwarku i w miejscu gdzie stał, obecnie znajduje się prywatna firma rolno-produkcyjna.

Park

Brak. Drzewa rosnące w pobliżu dawnego założenia dworskiego nasadzone zostały po 2 wojnie światowej.

Inne

Obora z końca XIX w.

tekst: Marek polskiezabytki.pl 2011