Skatalogowanych zabytków: 11364
Zarejestruj się

Użytkownicy współtworzący opis i dane obiektu

Marek KujawaTymoteusz Słowikowski

Błoto

Blotto, Blottobruck

Województwo:kujawsko-pomorskie
Powiat:chełmiński
Gmina:Unisław
Rodzaj obiektu:Dwór

Historia

Dwór z 1 poł. XIX w.
Tereny wsi i jej okolic były zamieszkałe co najmniej od XII w. W okresie 1161-1187 należały do wojewody mazowieckiego, Komesa Żyry. Po 1226 r. ziemię chełmińską opanowali Krzyżacy. Po 1466 r. (2. pokój toruński), wieś przeszła w ręce polskie jako własność kapituły chełmińskiej. W 1396 r. wzmiankowana jest jako własność miasta Chełmna. W 1602 r. we wsi osiedlili się Mennonici i pozostali tu aż do 1945 r. Pozostawili po sobie charakterystyczną zabudowę w stylu tzw. "kolonizacji holenderskiej" a także cmentarz. Wieś w 1602 r. lokował biskup Wawrzyniec Gembicki. W dokumencie z 3 stycznia 1602 r. określał m.in. tereny przyznane osadnikom. W 1885 r. wieś nazywana z niem. Blottobruck należała do parafii Unisław. Liczyła 154 morgi rozległości, 18 domów i 106 m-ców. W pow. chełmińskim znajdowała się także druga wieś o takiej samej nazwie, z niem. Blotto, w parafii Starogród, która stanowiła gniazdo rodowe Błockich h. Leliwa. W 1885 r. miała 2325 mórg, 37 domów i 324 m-ców, w tym 11 katolików. Błoto znajdowało się w rękach niemieckich do 1945 r. W okresie międzywojennym właścicielem niewielkiego folwarku z 53 ha gruntów i dochodem katastralnym 1048 marek był Wilhelm Pansegrau. Właściciele opuścili wieś w 1945 r. w obawie przed nadciągającą armią radziecką. Po wojnie stała się ona typową wsią chłopską.
Źródła:
Wikipedia
Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich... 1880-1902
Książka Adresowa Gosp. Rolnych pow. 50 ha woj. Pomorskiego, 1929
J. Krzepela "Rody Ziem Pruskich", 1927

Opis

Budynek o skromnych cechach klasycystycznych. Usytuowany na nieznacznym wzniesieniu, zwrócony frontem ku płd.-zach. Murowany z cegły i otynkowany, na podmurowaniu z głazów granitowych. Parterowy, na planie prostokąta, o dwutraktowym układzie wnętrz. Elewacja frontowa siedmioosiowa , boniowana w tynku.

Park

Park z 1. poł. XIX w. o pow. 2,29 ha, założony prawdopodobnie na bazie istniejącego, starszego drzewostanu. Założenie znajduje się na terenach Zespołu Parków Krajobrazowych - Chełmińskiego i Nadwiślańskiego, który został utworzony w 2003 r. z Parku Krajobrazowego Doliny Dolnej Wisły w Świeciu.

Inne

Cmentarz mennonicki z 1 poł. XIX w., najst. nagrobek z 1835 r.
Szkoła podst., mur. z pocz. XX w.
Dom drewniany z 1 poł. XIX w. (dom nr 43)
Poczta mur. z pocz. XX w.

tekst: Marek polskiezabytki.pl 2011

Komentarze

Aby skomentować obiekt, zaloguj się. Jeżeli nie masz jeszcze konta w serwisie, zarejestruj się.

Ten obiekt nie został jeszcze skomentowany.