Bielice

Stan obecny

Mieszkania

Historia

Dwór z pocz. XX w.
W 1. połowie XIX w. utworzony tu został przez rodzinę Bielickich folwark wchodzący w skład dominium gozdanińskiego, którego właścicielem był Władysław Bielicki. Ziemie te oraz majątek Gozdanin Bieliccy nabyli zaraz po pozbyciu się Janocina. Folwark Bielice, jako nowo powstały, został w swej nazwie urzędowej po 1873 r. zniemczony na Bilitz i składał się wówczas z zabudowań gospodarczo-inwentarzowych oraz 11 domów mieszkalnych ze 186 mieszkańcami, z tego 7 ewangelikami. Rozkwit tego majątku zawdzięczamy Kazimierzowi Jaczyńskiemu herbu Dąbrowa. To dzięki niemu folwark stał się odrębną posiadłością. W 1896 r. poślubił on Helenę Jarmułt-Mlicką herbu Dołęga, która wywodziła się z majętności Ostrówek nad Gopłem. Była potomkinią Kajetana Mlickiego, ostatniego kasztelana sierpskiego, kawalera orderu Świętego Stanisława, dziedzica wielu majętności. Z małżeństwa tego pochodzili: Maria (1897-1917), Kazimiera (1898-1956), Władysław (1900-1939), Michał (1901-1942), Anna (1903-1968) i Tadeusz (1904-1980). Dzieci Jaczyńskich aktywnie uczestniczyły w życiu społeczno-politycznym oraz w organizowaniu pomocy dla powstańców śląskich i uczestników wojny z bolszewikami. Kazimierz Jaczyński doprowadził gospodarki majątków do wysokiej kultury rolnej, dzięki czemu mógł wystawić nowe dwory ? w Marcinkowie pod koniec XIX w. i w Bielicach, w latach 20-tych XX w. Kazimierz gospodarzył w Bielicach wraz z synem Michałem. Po wybuchu 2 wojny światowej Niemcy uruchomili tu szkołę rolniczą dla młodzieży. Wznieśli dodatkowe baraki, a także sprowadzili niezbędne wyposażenie i pomoce naukowe, które po wojnie zostały rozgrabione przez mieszkańców. Majątek po wojnie został przejęty przez Skarb Państwa Polskiego. Ziemię rozparcelowano, a zabudowania wraz z 12 ha gruntów przeznaczono dla szkoły rolniczej.
Źródła:
Z dziejów Bielic oraz rodów Bielickich i Jaczyńskich, M. Przybylski
Wikipedia
Teki Dworzaczka
Wielka Genealogia Marka Minakowskiego
Prawa do tekstu zastrzeżone!

Opis

Dwór wybudowany jest na planie litery \\\"H\\\". Parterowy z dwuspadowym dachem, zamknięty symetrycznymi, wydatnie zryzalitowanymi, piętrowymi skrzydłami. W osi wejściowej posiada 6-kolumnowy portyk dźwigający balkon, nad nim niewielka facjatka zwieńczona trójkątnym frontonem. Po obu stronach wystawki umieszczone są po 3 lukarny mieszkalnego poddasza.

Park

Park krajobrazowy z końca XIX w. Po wielu zmianach obecnie o pow. zaledwie 1ha. Zadbany, o czytelnej kompozycji przestrzennej. Rośnie tu typowy parkowy drzewostan, a także szereg gatunków zasługujących na szczególną uwagę, np pięciopniowy klon srebrzysty, choina kanadyjska, kasztanowiec, brzoza brodawkowata , klon zwyczajny i klon jawor, lipa drobnolistna, wierzba biała, robinia akacjowa i modrzew europejski.

Inne

Budynek inwentarski (obora, owczarnia i stajnia).

tekst: Marek polskiezabytki.pl 2011