Skatalogowanych zabytków: 11364
Zarejestruj się
Miniatura Dąbrówka Kujawska
2009, zdjęcie Marek Kujawa
Miniatura Dąbrówka KujawskaMiniatura Dąbrówka KujawskaMiniatura Dąbrówka Kujawska

Użytkownicy współtworzący opis i dane obiektu

Marek Kujawa

Dąbrówka Kujawska

Województwo:kujawsko-pomorskie
Powiat:inowrocławski
Gmina:Złotniki Kujawskie
Rodzaj obiektu:Dwór

Rejestr zabytków

Park:nr rej.: A/338/1 z 27.10.1992

Stan obecny

Własność prywatna

Historia

Dwór z XIX w.
Najwcześniejsze informacje o wsi pochodzą z 1284 r., kiedy to książę Ziemomysł nadał tę osadę Wojciechowi podłowczemu inowrocławskiemu, kasztelanowi słońskiemu z lat 1292-1296 i kasztelanowi kruszwickiemu z 1301 r.. Wojciech był synem Przezdrzewa z rodu Leszczyców z Kościelca. Następnie Dąbrówkę dzierżył Wincenty Boguszyc (Wincenty ze Smogorzewa), prawdopodobnie bratanek wymienionego wcześniej Wojciecha, sędzia inowrocławski, zmarł po roku 1327. Pozostawił syna Tomasza i córkę Ludkę, żonę Jana z Rucewa. Za następnego właściciela wsi można uznać Jana Rosiejewskiego, znanego też jako Jan z Dąbrówki z pochodzenia prawdopodobnie Leszczyc. Był sędzią generalnym inowrocławskim, bydgoskim i gniewkowskim, poświadczony na urzędzie w latach 1424-1432. Zmarł w 1434 r. Pod koniec XVI w. właścicielem wsi był J. Pławiński h. Junosza. Wieś należała do parafii w Pęchowie i znajdowała się na terenie powiatu bydgoskiego. W XVII w. Dąbrówka przynajmniej w części należała nadal do rodziny Pławińskich. Możliwe, że w tym czasie czy to w wyniku kupna czy też działów rodzinnych część Dąbrówki znalazła się w posiadaniu rodziny Lubstowskich h. Leszczyc. W pocz. XVIII w. połowa Dąbrówki należała do Marcina Pławińskiego, drugą część wsi posiadał Maciej Lubstowski, który w roku 1717 sprzedał ją Andrzejowi Komierowskiemu h. Pomian z Komierowa w powiecie nakielskim. Marcin Pławiński dnia 25 VII 1718 r. odsprzedał Andrzejowi Komierowskiemu swoją części wsi, co pociągnęło za sobą faktyczne posiadanie obu części Dąbrówki przez Komierowskiego. W 1724 r. dziedzicem Dąbrówki został Jan Komierowski, który odkupił ją zapewne od brata Andrzeja. Około 1735 r. Jan Komierowski opuścił Kujawy i przeniósł się na Litwę, a Dąbrówka przeszła w ręce jego bratanka Józefa Komierowskiego. W latach 1764 - 1767 Józef Komierowski toczył spór sądowy z Pławińskimi, dziedzicami drugiej połowy Dąbrówki, który zakończył się dla niego pomyślnie - wieś przeszła w całości w jego ręce. W 1777 r. majątek dąbrowiecki nabył od Józefa brat jego Stanisław Komierowski, łowczy bydgoski (zmarły 19 VIII 1793 roku w Komierowie). Dąbrówka pozostawała w rękach jego syna Jakuba jeszcze w XIX w. W 1 poł. XIX w. właścicielem był Jan Mittelstadt, w latach 1865-1880 baron Vilike, od 1894 Karl Meisel, a od 1905 r. Moritz Lipmann. W 1921 r. dobra przeszły na własność Skarbu Państwa Polskiego, a w latach 1922-1939 należały do Adolfa Souera. W 1945 r dwór został spalony przez Rosjan. Majątek rozparcelowano, a jego część przejął PGR.


Opis

Był to parterowy dwór z mieszkalnym poddaszem, jego elewację frontową zdobił murowany ganek, a ogrodową altana.

Park

Park z 2 poł. XIX w. o pow. ok. 4ha. Jego granice wyznaczają gęsto rosnące klony zwyczajne. Park znajduje się w swoich dawnych granicach, a dzięki nowemu właścicielowi założeniu przywrócono pierwotny urok. Rośnie tu około 35 gatunków drzew i krzewów w wieku 130-300 lat, są to głównie lipy drobnolistne i szerokolistne, klony polne i pospolite dwu, i trzypniowe, wiązy polne i górskie, brzozy brodawkowate, kasztanowce białe, jesiony wyniosłe, olchy czarne, wierzby białe oraz kruche, dęby szypułkowe, robinie akacjowe, topole czarne oraz drżące, a także topola Maximowicza legitymująca się chińskim rodowodem. Iglaki reprezentowane są przez świerki pospolite, sosny czarne, modrzewie europejskie, oraz daglezje zielone sprowadzone do Europy z Ameryki Płn. w 1 poł. XIX w. W podszycie parku znajdziemy liczne krzewy takie jak: głóg jednoszyjkowy, śnieguliczka biała, róża dzika, bez czarny i bez lilak. Do okazów pomnikowych zaliczamy rosnącą tu lipę drobnolistną o obw. w pierśnicy 380cm i klon pospolity o obw. ponad 300cm.

Inne

Murowana piwnica z XIX w.
Magazyn z XIX w.

tekst: Marek polskiezabytki.pl 2011

Komentarze

Aby skomentować obiekt, zaloguj się. Jeżeli nie masz jeszcze konta w serwisie, zarejestruj się.

Ten obiekt nie został jeszcze skomentowany.