Siedlęcin

Stan obecny

Udostępniona do zwiedzania wieża rycerska z ciekawymi malowidłami ściennymi

Historia

Budowa wieży rozpoczęła się w 1313r. Jej fundatorem był książę jaworski Henryk I. Miała trzy kondygnacje, w dwóch dolnych, podzielonych na dwie części, znajdowały się pomieszczenia gospodarcze, a na trzeciej mieszkali właściciele. Na szczycie za blankami znajdował się ganek dla straży. Bardzo ciekawe i będące jedną z głównych atrakcji ścienne polichromie powstały ok. 1345r. W 1368 roku żona Bolka II - księżna Agnieszka sprzedaje ją Jenschinowi von Redern, którego ród urzęduje tu do połowy XVw. Ok. 1575r. wieża uległa pożarowi, po którym dokonano przebudowy - zamurowano blanki, dodano kondygnację, całość przykrył czterospadowy dach. Powstały wtedy również dodatkowe otwory strzelnicze i wykusze służące jako latryny.
Od 1732 r. zamek pozostaje w rękach rodu Schaffgotschów do końca II wojny światowej.
Pod koniec XVIII w. zostają zburzone otaczające wieżę mury i dobudowano barokową oficynę. W wieży zorganizowano spichlerz.
1936 r. - rozpoczęto pierwsze (i podobno nieudolne) prace renowacyjne i rekonstrukcyjne przy malowidłach.
Pod koniec XX w. wybuchł pożar, w wyniku którego zniszczeniu uległ fragment dolnych pomieszczeń, dzisiaj zamknięty dla zwiedzających. Dokonano też gruntownego remontu dachu. W 2001 r. zamek stał się własnością fundacji "Zamek Chudów".
W 2006 r. dokonana zostaje kompleksowa restauracja XIV-wiecznych malowideł tzw. Wielkiej Sali i uruchomiono profesjonalny punkt obsługi turystów. W 2007 r. średniowieczne tynki I i II piętra zostają poddane renowacji, zrekonstruowano ściany i podłogi I piętra, zniszczonych w pożarze z końca XX w., odkryto też dwa nowe malowidłał na I piętrze, dokonano konserwacji drewnianych portali wykuszy latrynowych. Rok 2008 to czas konserwacji i renowacji gotyckiego portalu wejściowego, kamiennych portali parteru i piwnic, drzwi gotyckich (do wieży) i renesansowych (na parterze), rekonstrukcji posadzki na parterze. W 2009 wykonano remont dachu łącznika między oficyną a wieżą.

Opis

Wieżę zbudowano na sztucznie usypanym kopcu i otoczono zasilaną z pobliskiej rzeczki fosą oraz czterometrowym murem z gankiem obronnym, który otaczał budowlę od strony zachodniej, północnej i wschodniej. Powstała z kamienia łamanego na planie prostokąta o wymiarach około 15x22 metry i wysokości 19 metrów (bez dachu). Grubość jej murów wynosi około 2, a w przyziemiu prawie 3 metry. Początkowo był to gmach trójkondygnacyjny z dodatkową kondygnacją w postaci osłoniętej blankami platformy obronnej, przekształconej później w piętro mieszkalne. Wejście do wieży prowadziło przez ostrołukowy portal w kondygnacji przyziemia. W XVIII stuleciu od południa dostawiono do niej oficynę i częściowo zasypano fosę, formując w ten sposób niewielki dziedziniec.

Inne

Oficyna przy wieży z 2 poł. XVIII w., nr rej.: 346/A/04 z 23.08.2004