Strzelewo

Stan obecny

Mieszkania lokatorskie

Historia

Pałac z XIX w.
Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1229 r. Wtedy to scholastyk łęczycki Józef, nadał Strzelewo kościołowi gnieźnieńskiemu. W 1299 r. wspomina się o istniejącym tu wówczas dworze oraz kościele. Wśród właścicieli strzelewskich dóbr w 1489 r. wymieniana jest rodzina Strzeleckich, a w 1583 r. Piotr Gądkowski i Prokop Samostrzelski. W późniejszym czasie dobra przeszły w ręce Bnińskich na Samostrzelu, od nich zaś odkupił je w 1884r. kolejny właściciel - hrabia Tadeusz Morstian. W 1868 r. wzniesiono tu dla hrabiego Konstantego Bnińskiego neogotycki pałac, który w 1910 r. rozbudowano, zaś w latach 1968-69 przebudowano, przez co zatracił wszystkie cechy stylowe.

Opis

Pałac neogotycki. W swej pierwotnej postaci od strony frontowej zdobił go wydatny, środkowy ryzalit, akcentowany czworobocznymi wieżyczkami oraz balkonem wspartym na konsolach. Elewację boczną stanowiła prostokątna, czterokondygnacyjna wieża. Naroża pałacu zdobiły sterczyny, które wraz z krenelażem wieńczącym elewacje, nadawały tej budowli gotycki charakter.
Obecny budynek tylko w zarysie przypomina dawną pałacową bryłę.

Park

Park z połowy XIX w. o pow. 1,6ha. Do pałacu prowadzi aleja kasztanowców. Bogaty starodrzew tworzą lipy drobnolistne, jesiony wyniosłe, kasztanowce białe, klony zwyczajne, buki pospolite oraz robinie akacjowe. Wysokie sylwety okazałych drzew tworzą wspaniałe otoczenie ogrodowego wnętrza parkowego.Ciekawym akcentem parku jest śródparkowy akwen, który niegdyś z pewnością stanowił dla mieszkańców najatrakcyjniejszą część założenia. Wartości przyrodnicze parku potęgują pomniki przyrody, wyróżniające się spośród towarzyszących roślin wiekiem oraz rozmiarami. W rejestrze pomników przyrody znalazły się: dwa jesiony wyniosłe o obw. w pierśnicy 330, 303 cm, sosna czarna o obw.258cm, lipa drobnolistna o obw. 370cm, dąb szypułkowy o obw.360cm, robinia grochodrzew o obw.291cm, modrzew europejski o obw.280cm, oraz buk pospolity o obw.390cm, rosnący na obrzeżu parku i stanowiący jego wizytówkę.

Inne

tekst: Marek polskiezabytki.pl 2011