Rzeszów - Ul. Dąbrowskiego 19

Województwo:podkarpackie
Powiat i gmina:Rzeszów
Rodzaj obiektu:Dwór

Rejestr zabytków

Obiekt:dworek z ogrodem, nr rej.: 1025 z 15.06.1979

Stan obecny

W budynku mieścił się hotel i restauracja "Dworek". Obecnie (2024) przychodnia weterynaryjna.

Historia

Budynek zbudowany został w około 1918 roku, dla austriackiego generała, komendanta rzeszowskiego garnizonu (?) a następnie rozbudowany w 1942 roku, według projektu Józefa Zakrzewskiego, który nadał mu charakter staropolskiego dworku. Po odzyskaniu niepodległości posiadłość nabył rzeszowski adwokat dr Józef Liwo. (nazwisko Liwo pojawia się jeszcze w 1978 roku wśród właścicieli budynku). Podczas okupacji Niemcy przejęli budynek na potrzeby komendanta miasta. Po II WŚ przez pewien czas budynek użytkowała Biblioteka Publiczna w Rzeszowie. Po remoncie przeprowadzonym na początku XX
wieku mieścił się tu hotelik i restauracja „Dworek”. Obecnie mieści się tu przychodnia weterynaryjna. (Jarosław Bochyński 2024)

Opis

Budynek sytuowany w otoczeniu skomponowanego ogrodu. Ustawiony kalenicowo. murowany ,otynkowany, pokryty dachówką ceramiczną. Na rzucie prostokątna z portykiem czterokolumnowym w elewacji frontowej i tarasem w elewacji ogrodowej. Podpiwniczony, parterowy na wysokim podmurowaniu, z facjatą od strony ogrodu. Nakryty dachem siodłowym, dwuspadowym, z trójkątnymi szczytami. Takie też szczyty wieńczą daszki nad portykiem i facjatą. Na dachu pięć kominów, z czego trzy ustawione równolegle do kalenicy. Dwutraktowy, z sienią i klatką schodową między traktami. Pięcioosiowy. Portyk, poprzedzony niewielkim tarasem i schodami. Kolumny doryckie, o gładkich trzonach. ściany z dekoracją ramową, zwieńczoną gzymsem profilowany. Górna krawędź ramy - profilowana. W elewacji bocznej wejście do sieni przez prostokątne, zamknięte u góry półkoliście drzwi. Jeszcze w 1978 roku w sieni i salonie od strony ogrodu były drewniane boazerie. W salonie strop belkowy, belki fazowane, oraz dwukondygnacjowy piec z ok. 1940 roku. Klatkę schodowe od sieni oddziela półkolista arkada. Schody drewniane, zabiegowe, z balustradą wycinaną ozdobnie z desek. W salonie od ulicy część zryzalitowana oddzielona dwoma kolumnami jońskimi. W drugim trakcie zachowany piec z malowanych kafli. Parkiety . Stropy płaskie. Okna prostokątne w profilowanych obramowaniach. Po kolejnych remontach i dostosowywaniu układu pomieszczeń najpierw na hotel potem przychodnię wnętrza znacznie się zmieniły. (Jarosław Bochyński 2024)