Skatalogowanych zabytków: 11364
Zarejestruj się
Miniatura Gąsiorowo
1977, zdjęcie Jarosław Bochyński
Miniatura Gąsiorowo

Użytkownicy współtworzący opis i dane obiektu

Jarosław Bochyński

Gąsiorowo

Województwo:mazowieckie
Powiat:ostrowski
Gmina:Zaręby Kościelne
Rodzaj obiektu:Dwór

Rejestr zabytków

Park:nr rej.: A- 656 z 21.07.1981

Stan obecny

Nie istnieje, pozostałości parku

Historia

Gąsiorowo powstało w XV wieku. Pierwszy zapis (Ganssyorowo) pochodzi z 1442 roku. Już rok później notuje się w grodzie łomżyńskim rycerza Borzysława z Gąsiorowa. Gąsiorowo było siedzibą rodu Gąsiorowskich herbu Ślepowron. Lecz był to ród notowany tylko w XV wieku i następnie dwaj bracia z tego rodu kupili majątek w okolicach Drohiczyna (Kuczyno Wielkie) i przejęli nazwisko Kuczyńscy, dając początek nowemu wpływowemu rodowi na Podlasiu, ich kuzyni w ziemi nurskiej wymarli. Według danych z 1578 roku dziedzicem wsi był tylko jeden rycerz; Mateusz Bogucki. Według danych z końca XVIII wieku wieś należała do parafii Zuzele, a jej dziedzicem był Ksawery Ołdakowski.
Według Słownika Geograficznego Królestwa Polskiego z 1881 roku w 1827 roku Gąsiorowo liczyło 77 osad gruntu 202 morgi, domów 12, mieszkańców 98. W roku 1885 właścicielem wsi i folwarku jest Karol Ołdakowski. W roku 1881 roku dobra składają się z dwóch folwarków : Gąsiorowo (740 mórg) i Obiecana (321 mórg) oraz 120 mórg łąk a właścicielami są Konstanty i Aniela Apoznańscy. Przed I WŚ (1863- 1914) w okolicach Gąsiorowa znajdował się poligon wojsk rosyjskich. Każdego roku, od wiosny do jesieni (1863-1914r.) żołnierze rosyjscy zgrupowani byli na poligonie ćwiczebnym rozciągającym się między Bugiem a torem kolejowym w pobliżu wsi Gąsiorowo i Podgórze . W Gąsiorowie są letnie domy mieszkalne oficerów, cerkiew , cieplarnia, szpital i osiedle żołnierskie. W 1915 roku Niemcy niszczą całe osiedle. To co zostało się jeszcze nie przeżyło kolejnych zniszczeń z lat 1918 i 1945. W 1918 zniszczony majątek przejmuje Wojsko Polskie i wydzierżawia część gruntów okolicznym chłopom. W 1926 roku Wojsko Polskie przekazuje majątek sierżantowi Kaplińskiemu co doprowadza do konfliktu z dotychczasowymi dzierżawcami. Musiało się wtedy sporo dziać skoro sprawa skończyła się w sądzie a kilku chłopów dostało kilkuletnie wyroki. W 1946 roku (przed parcelacja) Kaplińska sprzedała część parku Anatoliuszowi Andreasowi, który mieszkał tam jeszcze w późnych latach 70. (Jarosław Bochyński 2023)

Park

Park dworski z XIX w.

Inne

Zdjęcia z 1977 roku Jan Stolarczyk

Komentarze

Aby skomentować obiekt, zaloguj się. Jeżeli nie masz jeszcze konta w serwisie, zarejestruj się.

Ten obiekt nie został jeszcze skomentowany.