Warszawa - Pałac Sapiehów

Historia

Pałac został zbudowany w latach 1731–1746 w stylu barokowym dla kasztelana trockiego, późniejszego kanclerza wielkiego litewskiego, Jana Fryderyka Sapiehy. W 1817 roku będący w złym stanie budynek kupiła od Sapiehów Komisja Rządowa Wojny Księstwa Warszawskiego. W latach 1818–1820 został przebudowany w stylu klasycystycznym na koszary według projektu. Przebudowa ta w dużym stopniu spowodowała zniszczenie bogatej szaty rokokowej na elewacjach. Od 1820 roku do powstania listopadowego pełnił funkcje koszar 4 Pułk Piechoty Liniowej – Czwartaków. Po powstaniu listopadowym, aż do ucieczki Rosjan z Warszawy w 1915 roku, pałac pełnił rolę koszar wojsk rosyjskich. W tym czasie jego elewacja uległa dalszej dewastacji, poprzez skucie boniowania i ryzalitu wejściowego. W dwudziestoleciu międzywojennym w pałacu mieściła się filia Głównego Wojskowego Szpitala Ujazdowskiego. Pałac został spalony przez Niemców w 1944 W latach 1950–1955 pałac został zrekonstruowany przez, według oryginalnych planów Jana Fryderyka Deybla, Dziś mieści się tu „Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy nr. 15 dla Dzieci Słabosłyszących im. Ottona Lipkowskiego”.