Warszawa - Pałac Jacobsonów

Stan obecny

Obecnie jest m.in. siedzibą Instytut Archeologii i Etnologii Polskiej Akademii Nauk (2023)

Historia

Kamienica Jacobsona w formie przyulicznego pałacu w centrum Warszawy została wzniesiona około 1780 roku, za panowania króla Stanisława Augusta Poniatowskiego dla jubilera Fryderyka Jacobsona. Przypuszcza się że projektantem założenia był Jakub Fontana, zaś wystrój wnętrz mógł być dziełem Szymona Bogumiła Zuga. Po śmierci Jacobsona w 1779 roku kamienica przeszła na własność jego żony Magdaleny Wilhelminy z Kramerów. Potem budynek wielokrotnie zmieniał właścicieli. W 1790 roku zięć Jacobsona – Michał Gröll przeniósł z Marywilu do oficyny kamienicy swoją drukarnię. Około 1830 roku budynek kupił Józef Cichocki, który wraz z żoną Anną z Filipeckich prowadził tu jeden z najbardziej znanych muzycznych salonów warszawskich. W 1830 roku grał tu Fryderyk Chopin. W 1848 roku po śmierci Cichockiego kamienicę kupił kupiec Wojciech Kubarski. Budynek został częściowo zniszczony w 1944 roku. Odbudowano go w latach 1962–77 (Jarosław Bochyński 2023)

Opis

„Pałac” Jacobsonów stanowi przykład rezydencji mieszczańskiej w osiemnastowiecznej Warszawie „Pałacyk” ma dwa piętra i trzyosiową facjatkę pośrodku w formie belwederku. Całość nakryto dwuspadowym dachem z facjatkami. W osi budynku na parterze znajduje się brama wjazdowa na podwórko. Przyziemie pierwotnie zdobiło boniowanie, wyżej zaś pięć efektownych konsol podtrzymuje imponujący balkon pierwszego piętra. Elewacje ożywiają pilastry akcentujące część środkową fasady oraz delikatne dekoracje między oknami. Całość zwieńczają niskie attyki balustradowe zakończone niegdyś kamiennymi wazonami. (Jarosław Bochyński 2023)

Inne

Źródła: karta zabytku, zamki.rotmanka.com