Skatalogowanych zabytków: 11364
Zarejestruj się
Miniatura Warszawa - Pałac Branickich (ul. Miodowa 6 / Podwale 3)
2023, zdjęcie Jarosław Bochyński
Miniatura Warszawa - Pałac Branickich (ul. Miodowa 6 / Podwale 3)Miniatura Warszawa - Pałac Branickich (ul. Miodowa 6 / Podwale 3)Miniatura Warszawa - Pałac Branickich (ul. Miodowa 6 / Podwale 3)Miniatura Warszawa - Pałac Branickich (ul. Miodowa 6 / Podwale 3)Miniatura Warszawa - Pałac Branickich (ul. Miodowa 6 / Podwale 3)Miniatura Warszawa - Pałac Branickich (ul. Miodowa 6 / Podwale 3)Miniatura Warszawa - Pałac Branickich (ul. Miodowa 6 / Podwale 3)Miniatura Warszawa - Pałac Branickich (ul. Miodowa 6 / Podwale 3)Miniatura Warszawa - Pałac Branickich (ul. Miodowa 6 / Podwale 3)Miniatura Warszawa - Pałac Branickich (ul. Miodowa 6 / Podwale 3)Miniatura Warszawa - Pałac Branickich (ul. Miodowa 6 / Podwale 3)Miniatura Warszawa - Pałac Branickich (ul. Miodowa 6 / Podwale 3)Miniatura Warszawa - Pałac Branickich (ul. Miodowa 6 / Podwale 3)Miniatura Warszawa - Pałac Branickich (ul. Miodowa 6 / Podwale 3)Miniatura Warszawa - Pałac Branickich (ul. Miodowa 6 / Podwale 3)Miniatura Warszawa - Pałac Branickich (ul. Miodowa 6 / Podwale 3)

Użytkownicy współtworzący opis i dane obiektu

Roman KatolikPaweł BednarekJarosław Bochyński

Warszawa - Pałac Branickich (ul. Miodowa 6 / Podwale 3)

Dzielnica:Śródmieście
Województwo:mazowieckie
Powiat i gmina:Warszawa
Rodzaj obiektu:Pałac

Rejestr zabytków

Zespół:pałacu Branickich
Obiekt:pałac ze skrzydłami, nr rej.: 436/1 z 1.07.1965

Stan obecny

Od 2022 roku wraz z sąsiednim Pałacem Szaniawskich przebudowany na 5 gwiazdkowy hotel .

Historia

Późnobarokowy pałac (ul. Miodowa 6 / Podwale 3 i 5) zawdzięcza swe powstanie Janowi Klemensowi Branickiemu ? hetmanowi wielkiemu koronnemu i kasztelanowi krakowskiemu. Prace budowlane rozpoczęto w 1740 roku i już w trzy lata później zasadnicza część budowy została ukończona. Projektantem pałacu był Jan Zygmunt Deybl, który w wyniku zatargu z fundatorem został odsunięty od inwestycji a w jego miejsce zatrudniono warszawskiego budowniczego Jana Henryka Klemma. Ten ostatni był odpowiedzialny za wykonanie dekoracji wnętrz. W latach 1750-1754 w prace budowlane zaangażowany był architekt Jakub Fontana. Jego autorstwa są oficyny gospodarcze oraz późnobarokowy pawilon mieszczący buduar przylegający do skrzydła od ulicy Senatorskiej i pochodzący z lat 1753-54. W roku 1757 miały miejsce prace restauracyjne wnętrz oraz budynków gospodarczych, którymi również kierował Jakub Fontana.

Samo założenie pałacowe składa się z trzech członów: korpusu głównego z elewacją tylną od ulicy Miodowej oraz dwoma przylegającymi doń prostopadle skrzydłami bocznymi od ulicy Podwale, między którymi zawarty został dziedziniec honorowy. Na osi głównej elewacji frontowej znajduje się czterokolumnowy portyk toskański zwieńczony grupą alegorycznych figur podtrzymujących kartusz herbowy. Od ulicy podwale umieszczono na osi głównej trój przelotową bramę z bogatym wystrojem architektonicznym.

W roku 1771 pałac przeszedł w posiadanie Izabelli z Poniatowskich (siostry Stanisława Augusta) wdowy po fundatorze rezydencji. W roku 1804 pałac kupili Józef i Julianna z Klugów Niemojewscy, którzy zainicjowali kolejne prace budowlane przy zabytku. Przebudowano wówczas lewe skrzydło pałacu oraz dobudowano dwie dwupiętrowe, klasycystyczne oficyny po obu stronach bramy wjazdowej na dziedziniec. Autorem tych przekształceń był architekt Fryderyk Albert Lessel. W roku 1805 nieruchomość została podzielona na trzy części i wystawiona na sprzedaż. Lewe skrzydło pałacu kupił Józef Pisarzewski, prawe skrzydło niejaki Schneide. Właściwy pałac nabył w roku 1808 Stanisław Sołtyk, były podstoli koronny. W roku 1817 przeszedł on w posiadanie kupca Józefa Dyzmańskiego, który przebudował parter od ulicy Miodowej przystosowując go na sklepy. Do roku 1870 istniał tu daszek wsparty na słupach, dzięki czemu pałac został ochrzczony mianem "Pod Filarami". W latach 1839-63 działała w tym miejscu znana księgarnia i dom wydawniczy Gustawa Leona Glucksberga.
W XIX wieku pałac przechodził z rąk do rąk a kolejni właściciele przekształcali go wedle własnych potrzeb. Zabytek stając się kamienicą czynszową z czasem utracił swoje pierwotne wartości artystyczne. Pałac został zniszczony już w 1939 roku w wyniku bombardowania niemieckiego. W roku 1949 należał do Franciszka Salezego Potockiego, kiedy odebrano mu go na podstawie dekretu o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy z 26 października 1945 (tzw. dekretu Bieruta). Odbudowa trwała w latach 1949-53 pod kierunkiem Borysa Zinserlinga. Architekt odwołał się w projekcie do widoku pałacu uchwyconego przez Canaletta. Zgodnie z nim umieścił na attyce pałacu rzeźby, których w rzeczywistości pałac nie posiadał. W XVIII wieku z nieznanych przyczyn odstąpiono od wykonania rzeźb zawartych w projekcie. Rzeźby zostały wykonane w roku 1951 roku przez artystów rzeźbiarzy z Pracowni Konserwacji Architektury Monumentalnej. Skrzydła boczne odbudowano wiernie nadając im formę zaprojektowaną przez Alberta Lessla. Mieściło się w nim Ministerstwo Szkolnictwa Wyższego
W 1965 pałac wraz z oficynami i bramą został wpisany do rejestru zabytków. W następnych latach był siedzibą różnych instytucji państwowych apotem przeszedł w ręce miejskie. Do 2009 był jedną z siedzib Urzędu m. st. Warszawy. We wrześniu 2008 r. władze Warszawy podjęły negocjacje ze spadkobiercami Potockiego ws. warunków zwrotu nieruchomości, a w listopadzie 2008 r. zawarły z nimi ugodę, na mocy której nieruchomość wraz z pałacem stała się ich własnością. Na początku 2009 władze Warszawy podjęły decyzję o wcześniejszej wyprowadzce urzędu z pałacu. W 2013 spadkobiercy Franciszka Salezego Potockiego sprzedali budynek firmie Budizol. Nowy właściciel zaadoptował Pałac, wraz z sąsiednim Pałacem Szaniawskich na 5 gwiazdkowy hotel otwarty w 2022 roku.

Inne

Oficyna, ul. Podwale 3, 1805, po 1945 r, nr rej.: 436/2 z 1.07.1965
Oficyna, ul. Podwale 5, 1805, po 1945 r., nr rej.: 436/3 z 1.07.1965

Komentarze

Aby skomentować obiekt, zaloguj się. Jeżeli nie masz jeszcze konta w serwisie, zarejestruj się.

Ten obiekt nie został jeszcze skomentowany.