Warszawa - Pałac Śleszyńskich

Stan obecny

Budynek opuszczony (2024)

Historia

Pałac znajdujący się w Alejach Ujazdowskich 25 w Warszawie. Pałac został wybudowany w 1826 według projektu Antonia Corazziego dla kapitana batalionu saperów Stanisława Śleszyńskiego i jego żony Gertrudy Emilii z Jakubowskich. Śleszyński był również dzierżawcą i pomysłodawcą pobliskiej Doliny Szwajcarskiej. Nieruchomość należała do rodziny Śleszyńskich do 1852. W 1840 mieścił się w nim konsulat Wielkiej Brytanii. Później budynek należał m.in. do Lesserów, Potockich i Kirchmajerów. Budynek został zniszczony podczas II wojny światowej. Został odbudowany w 1947–1948 według projektu Heleny i Szymona Syrkusów. W 1965 został wpisany do rejestru zabytków. Nieruchomość połączono z sąsiadującą posesją przy Al. Ujazdowskich 23 (willa Gawrońskich) z przeznaczeniem dla ambasady Jugosławii. Po rozpadzie Jugosławii mieściła się w nim ambasada Serbii. W 1993 roku mieszkająca we Włoszech Luciana Gawrońska upomniała się o własność. W 2000 roku starosta powiatu warszawskiego orzekł na jej rzecz o ustanowieniu prawa użytkowania wieczystego gruntu. W 2004 roku dokonano nowego wpisu do księgi wieczystej. Ambasada Serbii przeniosła się na ul. Rolną 175, a w 2010 roku całkowicie opuściła obiekt. Rodzina Gawrońskich została zobowiązana do zwrotu nakładów poniesionych na odbudowę budynku ze zniszczeń wojennych - zapewne z powodu braku funduszy, w 2018 roku budynek stał opuszczony Teraz (2024) jest tam „nic” (Jarosław Bochyński)

Opis

Pałac jest niewielką piętrową rezydencją wzniesioną na planie prostokąta, nakrytą czterospadowym dachem. W elewacji frontowej znajduje się kolumnowo-filarowy portyk, zwieńczony trójkątnym szczytem, (JB)